تعویذ
از ویکی‌پدیا، دانشنامه آزاد
تعویذ یا حرز یا بلاگردان به دعایی گفته می‌شود که به گردن آویخته یا به جیب می‌اندازند. در بعضی موارد همانند «حرز امام جواد» تعویذ به بازوی راست، بسته می‌شود.[۱][۲]
 | این مقاله شامل فهرستی از منابع، کتب مرتبط یا پیوندهای بیرونی است، اما بهدلیل فقدان یادکردهای درونخطی، منابع آن همچنان مبهم هستند. (اوت ۲۰۲۱) |
معرفی
بلاگردان وسیله یا دعایی که باعث دوری شر از کسی شود. مثلاً در ترکیه نظرقربانی به‌طور وسیعی برای جلوگیری از چشم زخم استفاده می‌شود. در میان بسیاری اقوام از دیرباز باور به جن و موجودات افسانه‌ای آسیب‌رسان رواج داشته و برای احساس امنیت در قبال آن‌ها برخی افراد ورد و ذکرهایی را نوشته و با خود همراه می‌کنند که به این وردها و نوشته‌ها تعویذ گفته می‌شود. گاه نیز برای دفع شر، گوهر، تکه سنگ، نگاره، تندیس، سکه، آویزه، انگشتر، گیاه یا جانور هم به کار می‌رود. واژه عوذه یعنی چیز یا کسی که به آن پناه برده شود، و «تعویذ» یعنی در پناه درآوردن.[نیازمند منبع]
کتب علوم غریبه
تعویذ در معنی به جای جادو و سحر نیز استفاده می‌شود. از انواع کتب علوم غریبه می‌توان به طمطم هندی و مرجان جادو، مجموعه کتب میرداماد کبیر و … اشاره کرد.[نیازمند منبع] همچنین، کتاب سحر و کلید رهایی از آن اثر حجت الاسلام سعید صدری نیز که نشر جمکران آن را منتشر کرده است، در خور توجه می‌باشد.
در ایران
بلاگردان در فرهنگ فارسی معین به صورت زیر تعریف شده‌است: «(بَ. گَ) [ ع . ] (ص فا) ۱ - دفع کنندة بلا. ۲ - حافظ. ۳ - چیزی که بلا را از آدمی دور گرداند، صدقه، قربانی»[۳] روش‌های دیگر بلاگردانی در ایران لال شیش؛ چوب بلاگردان، تیر آرش می‌باشد.[۴]
جستارهای وابسته
- حرز ابی دجانه
- حرز نهم
- حرز امام جواد
- حرز کبیر
- طلسم خمسه
- چشم‌زخم
منابع
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.