باشگاه فوتبال بایر لورکوزن (به آلمانی: Bayer Leverkusen Fußball GmbH) باشگاه فوتبال آلمانی است که در شهر لورکوزن ایالت نوردراین-وستفالن قرار دارد و متعلق به شرکت بایر آگ می‌باشد.
 | ||||
| نام کامل | باشگاه تی‌اس‌وی بایر ۰۴ لورکوزن آلمان | |||
|---|---|---|---|---|
| لقب(ها) | شیرها | |||
| تاریخ بنیان‌گذاری | ۱ ژوئیه ۱۹۰۴ | |||
| نام ورزشگاه | بای‌آرنا | |||
| گنجایش | ۳۰٬۲۱۰ | |||
| مالک | بایر آگ[۱] | |||
| مدیرعامل | مایکل شاده | |||
| مربی |  ژابی آلونسو | |||
| لیگ | بوندس‌لیگا | |||
| ۲۴–۲۰۲۳ | قهرمان | |||
|
| ||||
بایر لورکوزن در اول ژوئیه ۱۹۰۴ توسط فردریش بایر تأسیس شد. عمده شهرت آنها در رشته فوتبال بوده است. باشگاه بایر لورکوزن شکست‌ناپذیرترین تیم تاریخ فوتبال اروپا است. آنها رکورد دار شکست ناپذیری با ۵۱ بازی در تمامی مسابقات داخلی و اروپایی هستند. پیش از این رکورد شکست‌ناپذیری در تاریخ فوتبال از سال ۱۹۵۵ و زمان تأسیس مسابقات اروپایی در اختیار تیم بنفیکا بود. همچنین بایر لورکوزن تنها تیم تاریخ بوندس‌لیگا است که بدون باخت قهرمان لیگ شده است.
این باشگاه ورزشی به علاوه فوتبال در رشته‌های ژیمناستیک، بسکتبال، دو و میدانی و… فعالیت دارد.
از بازیکنان مهمی که در این تیم فعالیت داشته‌اند می‌توان به تونی کروس، میشائیل بالاک، دنی کارواخال، فلوریان ویرتس، لوکاس هرادتسکی اشاره کرد. همچنین علی موسوی و سردار آزمون داریوش یزدانی و مهدی پاشازاده از جمله ایرانیانی هستند که در این تیم سابقه بازی دارند.
تاریخچه
این شهرت از زمانی آغاز شد که این تیم در سال ۱۹۸۸ به فینال جام یوفا رسید و توانست اسپانیول را شکست دهد. در سال‌های دهه ۹۰ آنها همواره در سایه دو رقیب اصلی خود یعنی بایرن مونیخ و بوروسیا دورتموند بودند. حرکت رو به رشد آنها ادامه داشت تا اینکه در فصل ۰۲–۲۰۰۱ به فینال جام باشگاه‌های اروپا رسیدند. در فینال مغلوب رئال مادرید شدند، اما خود را به عنوان یک قدرت در فوتبال آلمان و اروپا مطرح نمودند. پس از آن، لورکوزن در یک مسیر نزولی قرارگرفت و با خروج میشائل بالاک و زی روبرتو این روند تشدید شد.
نورکوزن
نِوِرکوزن لقبی روزنامه‌ای است که با توجه به نایب قهرمانی‌های این تیم در نظر گرفته شده است. به خصوص در سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۲ در دوران حضور میشائل بالاک در این تیم که آنها ۲ نایب قهرمانی در بوندس‌لیگا (فصول ۲۰۰۰–۱۹۹۹ و ۲۰۰۲–۲۰۰۱)، ۱ نایب قهرمانی در جام حذفی آلمان (فصل ۲۰۰۲–۲۰۰۱) و ۱ نایب قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا (۲۰۰۲–۲۰۰۱) را به‌دست آوردند.
این باشگاه در فصل ۲۰۰۲–۲۰۰۱ با سرمربی‌گری کلاوس تاپ‌مولر در حالی‌که می‌توانست موفق به کسب «سه گانهٔ قهرمانی» شود، در هر سه مسابقات (بوندس‌لیگا، جام حذفی آلمان و لیگ قهرمانان اروپا) نایب قهرمان شد.
بازیکنان کنونی
تا تاریخ ۷ فوریه ۲۰۲۲[بروزرسانی]
|
|
تاریخچه مربیان
لوری پولستر (۱۹۵۰)
ریموند شواب (۱۹۵۰–۵۱)- فرانتس استرلر (۱۹۵۱–۵۳)
- هانس جوزف کلاشترمن (۱۹۵۳–۵۶)
- امیل ملشر (۱۹۵۶–۵۷)
- ادموند کونن (۱۹۵۷–۵۹)
- تئو کریشبرت (۱۹۵۹–۶۰)
- اریش گارسکه (۱۹۶۰–۶۲)
- فریتز پلیسکا (۱۹۶۲–۶۵)
- تئو کریشبرت (۱۹۶۵–۷۱)
- گرو بیزانتس (۱۹۷۱–۷۳)
- فردهلم لنو (۱۹۷۳–۷۴)
- مانفرد رومل (۱۹۷۴–۷۵)
رادوسلاو مومیرسکی (۱۹۷۶–۷۶)- ویلیبرد کنربر (۱ ژوئیه ۱۹۷۶ – ۲۲ نوامبر ۱۹۸۱)
- جرارد کنشکه (۲۳ نوامبر ۱۹۸۱ – ۳۰ ژوئن ۱۹۸۲)
- دتمار کرامر (۱ ژوئیه ۱۹۸۲ – ۳۰ ژوئن ۱۹۸۵)
- اریش ریبک (۱ ژوئیه ۱۹۸۵ – ۳۰ ژوئن ۱۹۸۸)
رینوس میشل (۱ ژوئیه ۱۹۸۸ – ۱۳ آوریل ۱۹۸۹)- یورگن گستدورف (۱۳ آوریل ۱۹۸۹ – ۳۰ مه ۱۹۹۱)
- پیتر هرمان (۳۱ مه ۱۹۹۱ – ۳۰ ژوئن ۱۹۹۱)
- راینهارد سافتیگ (۱ ژوئیه ۱۹۹۱ – ۴ آوریل ۱۹۹۳)
دراگوسلاو استپانویچ (۴ آوریل ۱۹۹۳ – ۷ آوریل ۱۹۹۵)- اریش ریبک (۱۰ آوریل ۱۹۹۵ – ۲۷ آوریل ۱۹۹۶)
- پیتر هرمان (۲۸ آوریل ۱۹۹۶ – ۳۰ ژوئن ۱۹۹۶)
- کریستوف دام (۱ ژانویه ۱۹۹۶–۲۱ اکتبر ۲۰۰۰)
- رودی فولر (۲۱ اکتبر ۱۹۹۶–۱۱ نوامبر ۲۰۰۰)
- برتی فوگتس (۱۲ نوامبر ۲۰۰۰ – ۲۰ مه ۲۰۰۱)
- کلاوس تاپ‌مولر (۱ ژوئیه ۲۰۰۱ – ۱۵ فوریه ۲۰۰۳)
- توماس هورستر (۱۶ فوریه ۲۰۰۳ – ۱۰ مه ۲۰۰۳)
- کلاوس اوگنتالر (۱۳ مه ۲۰۰۳ – ۱۶ سپتامبر ۲۰۰۵)
- رودی فولر (۱۶ سپتامبر ۲۰۰۵ – ۹ اکتبر ۲۰۰۵)
- میشائیل اسکیبه (۹ اکتبر ۲۰۰۵ – ۲۱ مه ۲۰۰۸)
- برونو لابادیا (۱ ژوئیه ۲۰۰۸ – ۵ ژوئن ۲۰۰۹)
- یوپ هاینکس (۵ ژوئن ۲۰۰۹ – ۱ ژوئیه ۲۰۱۱)
- رابین دات (۱ ژوئیه ۲۰۱۱ – ۱ آوریل ۲۰۱۲)
سامی هوپیا (۱ آوریل ۲۰۱۲ – ۵ آوریل ۲۰۱۴)- ساشا لواندوفسکی (۵ آوریل ۲۰۱۴ – ۱ ژوئیه ۲۰۱۴)
- روگر اشمیت (۱ ژوئیه ۲۰۱۴ – ۵ مارس ۲۰۱۷)
تافان کورکات (۶ مارس ۲۰۱۷ – ۳۰ ژوئن ۲۰۱۷)- هیکو هرلیش (۱ ژوئیه ۲۰۱۷ – ۲۳ دسامبر ۲۰۱۸)
- پتر بوش (۲۳ دسامبر ۲۰۱۸ – ۲۳ مارس ۲۰۲۱)
- هانس ولف (۲۳ مارس ۲۰۲۱ – ۳۰ ژوئن ۲۰۲۱)
جراردو سیوان (۱ ژوئیه ۲۰۲۱ – ۵ اکتبر ۲۰۲۲)
ژابی الونسو (۵ اکتبر ۲۰۲۲ – تاکنون)
رکوردها
بیشترین بازی
| بازیکن | دوره زمانی | تعداد بازی | ||
|---|---|---|---|---|
| ۱ |  | اشتفان کیسلینگ | ۲۰۰۶–۲۰۱۸ | ۴۳۹ |
| ۲ | | اولف کیرشتن | ۱۹۹۰–۲۰۰۳ | ۴۲۶ |
| ۳ | | توماس هورستبر | ۱۹۷۷–۱۹۹۱ | ۴۰۴ |
| ۴ | | رودیگر والبورن | ۱۹۸۲–۱۹۹۹ | ۴۰۱ |
| ۵ | | کارستن راملو | ۱۹۹۶–۲۰۰۸ | ۳۳۳ |
| ۶ | | برنت لنو | ۲۰۱۱–۲۰۱۸ | ۳۰۴ |
| ۷ | | لارس بندر | ۲۰۰۹– | ۲۸۹ |
| ۸ | | برند اشنایدر | ۱۹۹۹–۲۰۰۹ | ۲۶۳ |
| ۹ | | گنزالو کاسترو | ۲۰۰۵–۲۰۱۵ | ۲۳۵ |
| ۱۰ | | زیمون رولفس | ۲۰۰۵–۲۰۱۵ | ۲۳۴ |
بیشترین تعداد گل
| بازیکن | دوره زمانی | تعداد گل | ||
|---|---|---|---|---|
| ۱ | | اولف کیرشتن | ۱۹۹۰–۲۰۰۳ | ۲۲۰ |
| ۲ | | اشتفان کیسلینگ | ۲۰۰۶–۲۰۱۸ | ۱۶۲ |
| ۳ | | هربرت واس | ۱۹۸۲–۱۹۹۰ | ۷۱ |
| ۴ |  | دیمیتار برباتوف | ۲۰۰۱–۲۰۰۶ | ۶۹ |
| ۵ | | کریستین شریر | ۱۹۸۴–۱۹۹۱ | ۶۳ |
| ۶ |  | چا بوم-کون | ۱۹۸۳–۱۹۸۹ | ۵۲ |
| ۷ |  | پائولو سرجیو | ۱۹۹۳–۱۹۹۷ | ۴۷ |
| ۸ |  | آرنه لارسون هوکلند | ۱۹۸۰–۱۹۸۳ | ۴۳ |
| ۹ | | الیور نویل | ۱۹۹۹–۲۰۰۴ | ۴۲ |
| ۱۰ | | زیمون رولفس | ۲۰۰۵–۲۰۱۵ | ۴۰ |
افتخارات
کشوری
- قهرمانی (۱): ۲۴–۲۰۲۳
- نایب قهرمانی (۵): ۹۷–۱۹۹۶، ۹۹–۱۹۹۸، ۲۰۰۰–۱۹۹۹، ۰۲–۲۰۰۱، ۱۱–۲۰۱۰
- قهرمانی (۲): ۹۳–۱۹۹۲، ۲۴–۲۰۲۳
- نایب قهرمانی (۲): ۰۲–۲۰۰۱، ۰۹–۲۰۰۸
- قهرمانی (۱): ۷۹–۱۹۷۸
- قهرمانی (۱): ۲۰۲۴
- نایب قهرمانی (۱): ۱۹۹۳
اروپایی
- قهرمانی (۱): ۸۸–۱۹۸۷
- نایب قهرمانی (۱): ۲۴–۲۰۲۳
- نایب قهرمانی (۱): ۲۰۰۲–۲۰۰۱
منابع
پیوند به بیرون
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
