اسکاتس

اسکاتس نام زبانی از خانواده زبان‌های ژرمنی است که گویشوران آن در قسمت‌های جنوبی و شرقی اسکاتلند و بخش‌هایی از استان اولستر (جایی که به زبان اسکات اولستری معروف است) در جمهوری ایرلند پراکنده‌اند. در بیشتر مواقع این زبان را با نام اسکاتی علیا می شناسند تا بتوانند آن را از زبان گیلیک اسکاتلندی تمایز دهند.

اسکاتس
اسکاتس سفلی
(Braid) Scots, Lallans
زبان بومی در	بریتانیا, جمهوری ایرلند
منطقه	Scotland: Scottish Lowlands, Northern Isles, Caithness, Arran and Campbeltown Ulster (Ireland): Counties Down, Antrim, Londonderry, Donegal and Armagh
قومیت	Scottish people
شمار گویشوران	ناشناخته (۱۱۰٬۰۰۰–۱۲۵٬۰۰۰ اشاره‌شده ۱۹۹۹–۲۰۱۱)[1][نیازمند منبع] 1.5 million L2 speakers (no date)[2] In the 2011 census, respondents indicated that 1.54 million (30%) are able to speak Scots.[3]
تبار	هندواروپایی زبان‌های ژرمنی ژرمنی غربی Ingvaeonic آنگلو-فریسی Anglic اسکاتس
گونه‌های نخستین	Old English Middle English Early Scots Middle Scots اسکاتس
گویش‌ها	مرکزی جنوبی اسکاتس اولستر شمالی Insular
سامانه نوشتاری	Latin
وضعیت رسمی
زبان رسمی در	None Classified as a "traditional language" by the Scottish Government. Classified as a "regional or minority language" under the European Charter for Regional or Minority Languages, ratified by the United Kingdom in 2001. Classified as a "traditional language" by The North/South Language Body.
زبان اقلیت شناخته‌شده در	بریتانیا (اسکاتلند and ایرلند شمالی)
تنظیم‌شده توسط	Scotland: None, although the Dictionary of the Scots Language carries great authority and the Scottish Government's Partnership for a Better Scotland coalition agreement (2003) promises support. Ireland: None, although the cross-border Ulster-Scots Agency, established as a result of the Good Friday Agreement, promotes usage.
کدهای زبان
ایزو ۲–۶۳۹	sco
ایزو ۳–۶۳۹	sco
گلاتولوگ	scot1243[4]
زبان‌شناسی	52-ABA-aa (varieties: 52-ABA-aaa to -aav)
Areas where the Scots language was spoken in the 20th century[5][6]

در مورد زبان اسکاتس در میان زبان شناسان اتفاق نظر وجود ندارد. عده‌ای اسکاتس را زبانی مستقل و عضوی از خانواده زبان‌های ژرمنی می‌دانند، گروهی آن را گونه‌ای قدیمی از زبان انگلیسی و برخی نیز آن را گونه‌ای از انگلیسی اسکاتلندی استاندارد برمی‌شمرند.

زبان اسکاتس خود دارای گویش‌های چندی است، از جمله:

• اسکاتس جزیره‌ای (در جزایر شتلند و اورکنی)
• اسکاتس شمالی
• اسکاتس مرکزی
• اسکاتس جنوبی
• اسکاتس اولستر

منابع

1. 7% of the population (100,000–115,000) report using Scots at home in the 2011 census; 10,000 speakers in Ireland are reported by Ethnologue
2. Scots at اتنولوگ (20th ed., 2017)
3. Scotland's Census 2011 – Scots language skills
4. Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Scots". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. {{cite book}}: Invalid |display-editors=4 (help)
5. Grant, William (1931). "Map 2". Scottish National Dictionary. Archived from the original on 21 January 2012.
6. Gregg, R. J. (1972) The Scotch-Irish Dialect Boundaries in Ulster in Wakelin M.F., Patterns in the Folk Speech of The British Isles, London