From Wikipedia, the free encyclopedia
اُتاقِ خوابِ آرل[۱] (به فرانسوی: La Chambre à Arles)؛ (به هلندی: Slaapkamer te Arles) نام سه نقاشی تقریباً مشابه است که توسط ونسان ون گوگ نقاش هلندی سبک پسادریافتگری در سده ۱۹ میلادی کشیده شد.
 | |
| هنرمند | ونسان ون گوگ |
|---|---|
| سال | ۱۸۸۸ |
| گونه | رنگ روغن روی بوم |
| ابعاد | ۷۲ cm × ۹۰ cm (۲۸٫۳ in × ۳۵٫۴ in) |
| مکان | موزه ون گوگ، آمستردام |
عنوانی که خود ون گوگ به این کار هنری داده اتاق خواب است. سه نسخه معتبر در نامه‌های او توصیف شده است، که با تصاویر آویخته شده به دیوار سمت راست به سادگی از هم قابل تشخیص هستند.
نقاشی اتاق ون گوگ در میدان لامارتین ارل ،بوش-دو-رون، فرانسه را نشان می‌دهد که با نام خانه زرد رنگ شناخته شده است.
در سمت راست به طبقه بالا و پلکان باز می‌شد، در سمت چپ به اتاق میهمان که او برای پل گوگن آماده کرده بود. پنجره دیوار روبرو رو به میدان لامارتین و باغهای عمومی آن بود. این اتاق به شکل مستطیل نبود بلکه شکل ذوزنقه با زاویه منفرجه در گوشه سمت چپ دیوار جلویی و زاویه تند در سمت راست داشت.[۲] براساس مدارک ون گوگ روی این مسئله وقت زیادی صرف نکرد، فقط به سادگی به طریقی نشان داد که آنجا گوشه اتاق است.
ون گوگ اولین نسخه را در اواسط اکتبر ۱۸۸۸ در حالیکه در ارل بود شروع کرد: او هدفها و منظورش را به برادرش تئو توضیح داده است:
«این بار موضوع نقاشی اتاق خوابم است، اتاقی که در آن فقط رنگ است که اهمیت دارد؛ و ضمن آن که با سادگی و یک‌دستی خود شکوهی به اشیا داده‌است، نشان می‌دهد که این اتاق چیزی جز محل خواب و استراحت نیست. خلاصه بگویم، نگاه کردن به این تابلو باید موجب استراحت فکر و بیش از آن آسودگی خیال شود. رنگ دیوارها را بنفش کمرنگ. رنگ زمین منطبق با موادی که از آن ساخته شده است، تخت چوبی و صندلی‌ها زرد مثل کره تازه، ملافه و بالشها را به رنگ سبز روشن مثل لیمو کردم. روتختی به رنگ سرخ، پنجره به رنگ سبز، لگن دستشویی به رنگ نارنجی، تانک آب رنگ آبی، درها مثل یاس بنفش، رنگ آمیزی شده‌اند. در این اتاق با پنجره بسته چیز دیگری وجود ندارد. اثاثیه مربع شکل، همین‌طور تصاویر آویخته شده به دیوار، آینه، بطری هاو چند تکه لباس باید بیانگر آرامش یکنواخت اتاق باشد. از رنگ سفید در تابلو استفاده نشده است، بنابراین قاب آن سفید رنگ خواهد بود با این هدف که آرامشی بیش از آنچه که به من توصیه شده ببخشد. در آن از هیچ نوع سایه‌ای استفاده نکرده‌ام، فقط رنگهای ساده بکار برده‌ام.»[۳]
ون گوگ طرحهایی از کار هنری اش را در این نامه همانند نامه‌ای که کمی بعد به پل گوگن نوشته، آورده است.[۴] در نامه، ون گوگ توضیح داده است که نقاشی حاصل بیماریی است که موجب شد او چند روز بستری شود.[۵] در این نسخه در دیوار سمت راست مینیاتورهایی که ون گوگ از دوستانش اوژن باخ و پل-اوژن میلات کشیده دیده می‌شود. پرتره اوژن باخ شاعر و پرتره پل-اوژن میلات عاشق نام دارد.[۶][۷]
در آوریل ۱۸۸۹، ون گوگ نسخه ابتدایی را برای برادرش فرستاد و ابراز تاسف کرد و نوشت در حالیکه در بیمارستان قدیمی ارل بستری بودم در سیل رُن آسیب دیده است. تئو پیشنهاد کرد به آن آستر نو بیندازد، و برای کپی تابلو را پس فرستاد. این دوباره کاری در سپتامبر ۱۸۸۹به اتمام رسید و پس از آن هر دو نقاشی برای تئو فرستاده شد.[۸]
سرانجام وقتی، در تابستان ۱۸۸۹، ون گوگ تصمیم گرفت بهترین کارهایش را در اندازه‌های کوچکتر دوباره نقاشی کند (کلمهٔ مورد استفاده او réductions بود) برای مادر و خواهرش ویل «اتاق خواب» بین موضوعاتی بود که او برای نقاشی دوباره انتخاب کرد.[۹] این نقاشی‌ها که تا سپتامبر ۱۸۸۹ به پایان رسید، کاملاً کپی کارهای قبلی نبودند. در تابلو اتاق خواب پرتره مینیاتوری که در دیوار سمت چپ قرار دارد، یادآور پرتره کشاورزی از زوندرت است که ون گوگ کشیده است. تصویر سمت راست به طور قانع کننده‌ای به هیچ‌یک از تابلوهای موجود که ون گوگ کشیده است، مربوط نمی‌شود.
,_Vincent_van_Gogh_(1888).jpg) | |
 van Gogh's The Bedroom (4:44),[۱۰] | |
| Discoloration of Van Gogh's 'Bedroom' (10:20),[۱۱] | |
| Petites phrases, grandes histoires: Van Gogh (5:28), in French[۱۲] |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
