Remove ads
سیاستمدار و شاعر ایرانی From Wikipedia, the free encyclopedia
ابوالحسن فروغی (۱۲۷۰ – ۱۳۳۸) ادیب، فیلسوف و سیاستمدار ایرانی بود. او فرزند محمدحسین فروغی و برادر محمدعلی فروغی است. فروغی از مؤسسان مدرسه عالی دارالمعلمین بود.[1]
ابوالحسن فروغی | |
---|---|
سفیر ایران در سوئیس | |
دوره مسئولیت تیر ۱۳۱۲ – بهمن ۱۳۱۳ | |
پادشاه | رضاشاه پهلوی |
پس از | انوشیروان سپهبدی |
پیش از | مصطفی عدل |
اطلاعات شخصی | |
زاده | ۱۲۷۰ خورشیدی تهران |
درگذشته | ۱۳۳۸ تهران |
ملیت | ایرانی |
خویشاوندان |
|
پیشه | سیاستمدار |
تخصص | ادیب، فیلسوف |
امضا |
از فروغی به عنوان یکی از پیشگامان روشنفکری دینی ایران یاد میشود.[2] حسن یوسفی اشکوری در مصاحبهای میگوید:[3]
بهطور کلی میتوان گفت میرزا ابوالحسن خان فروغی، که مهندس بازرگان مستقیماً شاگرد او بودهاست، پدر روشنفکری دینی در ایران است؛ که اتفاقاً در ضمن نامهای از بازرگان تعریف میکند و پیشبینی میکند که وی آیندهٔ درخشانی خواهد داشت. ابوالحسن خان فروغی بیشتر به «عقل تجربی و نگاه علمی» اعتقاد دارد و بازرگان میگوید که من نگاه به قرآن را از استادم ابوالحسن خان فروغی آموختم و جالب است که شریعتی هم در سالهای ۲۸ و ۲۹ که به تهران میآید و در جلسات او شرکت میکند، شیفتهاش میشود، چرا که هم فروغی و هم شریعتی و بازرگان تجربهگرا بودند و با دید علمی به دین و قرآن نگاه میکردند. آنها میگفتند که روش شناخت قرآن فلسفی و کلامی و برهانی و عرفانی نیست. روش شناخت، «شناخت علمی» است.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.