From Wikipedia, the free encyclopedia
ابوالحسن ثالث یا یحییخان غفاری، فرزند صنیعالملک، از نقاشان دوره قاجار و عصر ناصری و مظفری و از خاندان هنرمند غفاری بود که چندین نسل از آنها در هنر نقاشی و نگارگری فعالیت داشتند. نام اصلی او یحیی غفاری،[1] مشهور به یحییخان غفاری بوده است.
درباره نام ابوالحسن ثالث، مشهور است که به دلیل شباهتش به پدر و علاقه ناصرالدینشاه به صنیعالملک، از سوی شاه لقب ابوالحسن ثالث گرفت تا ادامهدهنده سنت و میراث نقاشی در این خانواده باشد.[2][3] پیش از او، ابوالحسن مستوفی غفاری را ابوالحسن اول و صنیعالملک، پدر یحییخان را ابوالحسن ثانی میخواندند.[4]
تاریخ دقیق تولد و مرگ او معلوم نیست اما بر اساس شواهد و مستندات او تا سال ۱۳۲۴ ق. زنده بوده است.[3] در بانک اطلاعات موزه متروپولیتن هم تاریخ مرگ او بین سالهای ۱۲۷۳ تا ۱۲۸۴ خورشیدی اعلام شده است که با تاریخ فوق همخوانی دارد.[5]
یکی از وقایع مهم زندگی ابوالحسن ثالث مربوط به خودکشی میرزا ابوتراب غفاری در خانه او بوده است. گفته شده که ابوالحسن ثالث در نجات وی اهمال کرد. برخی منابع دلیل این رفتار را حسادت او به استعداد هنری میرزا ابوتراب دانستهاند.[6] او تا زمان مظفرالدینشاه زندگی کرد و آثار و فعالیتهایش بخشی از میراث هنری دوره قاجار را شکل داد.[7]
ابوالحسن ثالث شاگرد پدر بود و به نقاشیهای آبرنگ و رنگ روغن شهرت داشت؛ علاوه بر مهارت در این سبکها، به رونگاری از آثار نقاشان دوره رنسانس نیز علاقهمند بود.[3][2] آثار باقیمانده از او شامل نقاشیهای منظره و تابلوهای رنگ روغن است که نشان از تأثیرپذیری او از هنر غربی و در عین حال حفظ ریشههای هنری ایرانی دارد.[7][8]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.