اسحاق بن راهویه
از ویکیپدیا، دانشنامه آزاد
ابویعقوب اسحاق بن ابراهیم بن مخلَد مروزی ابن راهویه حافظ، محدث، مفسر و فقیه معروف مسلمان و شافعی در سده سوم هجری قمری بودهاست. او در عصر خویش یکی از مورد اعتمادترین نقل کنندگان حدیث بهشمار میرفتهاست. شهرت ابن راهویه نزد شیعیان دوازده امامی بیشتر به نقل بخشی از حدیث سلسلة الذهب مربوط میشود.
نام | کنیه | نام پدر | کنیه پدر | شهرت/لقب | نسب |
---|---|---|---|---|---|
اسحاق | ابو یعقوب | ابراهیم | ابوالحسن | ابن راهویه مروزی/سیٌد الحفٌاظ | اسحاق ابن ابراهیم ابن مخلد ابن ابراهیم |
اسحاق بن ابراهیم مروزی مشهور به ابن راهویه اسحاق بن ابراهیم مروزی | |
---|---|
اطلاعات شخصی | |
زاده | ۱۳۵ ه.ق در نیشابور یا مرو |
درگذشته | ۲۳۷ هـ ق در نیشابور، گورستان تلاجرد |
دوران | سده دوم و سوم هجری |
منطقه | نیشابور، مرو، حجاز، عراق، یمن، شام |
مذهب | سنی شافعی |
آثار برجسته | التفسیر؛ کتاب المسند؛ کتاب السنن، در فقه. |
پیشه | علم حدیث، تفسیر فقه اسلامی |
مرتبه | |
تأثیرگذاران |
آثار
- التفسیر الکبیر
- الجامع الصغیر
- الجامع الکبیر
- العلم
- المسند
- المصنف
منابع
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.