آلانزو (الهه)

آلانزو، نام پسین Alasuwa،^[۱] الهه‌ای هوری بود که او را دختر هپات می‌دانستند.

آلانزو
«زن جوان هپات»
نقش برجسته‌ای از یازلیکایا دو شخصیت را نشان می‌دهد که آلانزو و کونزیشالی شناسایی شده‌اند.
نام‌های دیگر	آلاسووا
مرکز فرهنگی غالب	تبال
اطلاعات شخصی
والدین	هپات و تشوب
خواهر و برادر	شاروما، کونزیشالی

شخصیت و ارتباط‌ها با سایر خداییان

موقعیت آلانزو در مقام یک خدای جوان به عنوان ویژگی اصلی او در نظر گرفته می شود.^[۲] به او می‌توان با عنوان زن جوان هپات، ^dḪepat=(v)e šiduri نامید.^[۳] اندرو آر. جرج بیان می‌کند که اصطلاح شیدوری به خصوص به خوبی به عنوان لقب او ذکر شده است.^[۴] او را دختر هپات و تشوب می‌دانستند.^[۵]

پرستش

آلانزو در کنار خداییانی همچون خواهر و برادرش شاروما و کونزیشالی و نیز تاکیتو، ناباربی، شووالا، آداما، کوبابا و سایرین به عنوان عضوی از حلقهٔ هپات در کالوتی،^[۶] گونه‌ای از فهرست پیشکش هوری، گواهی شده است.^[۷] او همچنین در یک متن آیینی، میان خداییانی ذکر شده است که بر مفهوم شارنا در دین هوری متمرکز است.^[۸]

Ancoz 9.

در هزاره اول پیش از دوران مشترک، همچنان در میان لووی‌ها پرستش می‌شد که او را آلاسووا می‌نامیدند.^[۹][۱۰]

پانویس

1. Hawkins 2013, p. 70.
2. Haas 2015, p. 387.
3. Bachvarova 2016, p. 159.
4. George 2003, p. 149.
5. Taracha 2009, p. 94.
6. Taracha 2009, p. 119.
7. Taracha 2009, p. 118.
8. Bachvarova 2016, p. 183.
9. Hutter 2003, p. 272.
10. Haas 2015, p. 392.

منابع

• Bachvarova, Mary R. (2016). From Hittite to Homer. The Anatolian Background of Ancient Greek Epic. Cambridge University Press. doi:10.1017/cbo9781139048736. ISBN 978-1-139-04873-6.
• Beckman, Gary (2005), "Pantheon A. II. Bei den Hethitern · Pantheon A. II. In Hittite tradition", Reallexikon der Assyriologie, retrieved 2022-12-05
• Beckman, Gary (2016), "Sharrumma", Sharrumma, The Encyclopedia of Ancient History, Wiley, p. 1, doi:10.1002/9781444338386.wbeah30205, ISBN 9781405179355
• George, Andrew R. (2003). The Babylonian Gilgamesh epic: introduction, critical edition and cuneiform texts. Oxford New York: Oxford University Press. ISBN 0-19-814922-0. OCLC 51668477.
• Haas, Volkert (2015) [1994]. Geschichte der hethitischen Religion. Handbook of Oriental Studies. Section 1: The Near and Middle East (به آلمانی). Brill. ISBN 978-90-04-29394-6. Retrieved 2022-11-29.
• Hawkins, John David (2013). "Gods of Commagene: The Cult of the Stag-God in the inscriptions of Ancoz". Diversity and Standardization. De Gruyter. pp. 65–80. doi:10.1524/9783050057576.65. ISBN 978-3-05-005756-9.
• Hutter, Manfred (2003). "Aspects of Luwian Religion". In Melchert, Craig (ed.). The Luwians. Handbook of Oriental Studies. Section 1 The Near and Middle East. Vol. 68. Leiden: Brill. ISBN 90-474-0214-6. OCLC 995012566.
• Melchert, Harold Craig (2013) [1987]. "PIE velars in Luvian". Studies in Memory of Warren Cowgill (1929-1985). Berlin, Boston: De Gruyter. pp. 182–204. doi:10.1515/9783110853223.182. ISBN 9783110853223.
• Taracha, Piotr (2009). Religions of Second Millennium Anatolia. Dresdner Beiträge zur Hethitologie. Vol. 27. Wiesbaden: Harrassowitz Verlag. ISBN 978-3447058858.