یولیوس واگنر-یاورگ
From Wikipedia, the free encyclopedia
یولیوس واگنر-یاورگ (آلمانی: Julius Wagner-Jauregg؛ ۷ مارس ۱۸۵۷ – ۲۷ سپتامبر ۱۹۴۰) دانشمند در زمینه پزشکی اهل اتریشی بود.
اطلاعات اجمالی یولیوس واگنر-یاورگ, زادهٔ ...
یولیوس واگنر-یاورگ | |
---|---|
زادهٔ | ۷ مارس ۱۸۵۷ ولس, Austria |
درگذشت | ۲۷ سپتامبر ۱۹۴۰ (۸۳ سال) وین |
ملیت | اتریش |
دیگر نامها | Julius Wagner |
محل تحصیل | University of Vienna |
شناختهشده برای | Malariotherapy |
همسر(ها) | Balbine Frumkin (divorced 1903) Anna Koch (married 1899) |
فرزندان | Julia and Theodore |
جایزه(ها) | جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی (1927) |
پیشینه علمی | |
شاخه(ها) | آسیبشناسی روانپزشکی |
محل کار | دانشگاه وین دانشگاه گراتس State Lunatic Asylum at Steinhof |
پایاننامه | L'origine et la fonction du coeur accélére (Origin and function of the accelerated heart) (1880) |
استاد راهنما | Salomon Stricker |
بستن
وی همچنین برنده جوایزی همچون جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی شده است.
او در سال 1927برنده جایزه نوبل شد به خاطر کشف درمان سایکوز سیفلیتیک با تلقیح مالاریا به بدن .
در زمان ناسیونال سوسیالیسم
پس از پیوست اتریش به آلمان در سال ۱۹۳۸(آنشلوس) وی به شدت تحت تاثیر آدولف هیتلر پیشوای آلمان قرار گرفت و از وی و اندیشه های بهنژادی مردم ژرمنی(آلمانی ها، انگلیسی ها و ....) پشتیبانی کرد.
اون از جمله کسانی بود که در سال ۱۹۳۵ پیش از پیوستن آلمان به اتریش از پاکسازی و عقیم سازی نژادی پشتیبانی مینمود.