From Wikipedia, the free encyclopedia
گونه‌های آبجو تمایز بین دو روش معمول ساخت آبجو را توضیح می‌دهد.
آبجو زودرس نوعی از آبجو است که از مخمر بالانشین تهیه می‌شود و طعم و رایحه قوی‌تری نسبت به آبجو دیر رس دارد.
آبجو انگلیسی یا ایل (Ale) یکی از گونه‌های رایج زودرس است که طعم رازک زیادی دارد و در نتیجه تلخ‌مزه است. میزان رایحه و طمع رازک را به سادگی می‌توان تشخیص داد. این نوع آبجو را زیاد سرد نمی‌کنند (بین ۱۰ تا ۱۳ درجه سانتی‌گراد) تا طعم قوی خود را حفظ کند.
آبجوی دیر رس از مخمر پایین‌نشین و در دمای کمتری تهیه می‌شود، در نتیجه طعم ملایم‌تر و رنگ شفاف و تمیزتری دارد.
لاگر (Lager) رایج‌ترین گونه آبجوی دیر رس است. به خاطر رازک پایین‌تر و رویه بارآوری که طعم کمتری را از مخمر منتقل می‌کند، لاگر طعم شیرین‌تری دارد. این نوع آبجو در دمای پایین‌تر شادابی بیشتری به انسان منتقل می‌کند.
 | این یک مقالهٔ خرد آبجو است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
