گوشی
وسیلهای برای برقراری ارتباط / From Wikipedia, the free encyclopedia
برای دیگر کاربردها، گوشی (ابهامزدایی) را ببینید.
گوشی، بخشی از تلفن است که کاربر، آنرا نزدیک گوش و دهان خود نگه میدارد تا صداهای رسیده از طریق گیرنده صدا را بشنود و از طریق فرستنده درون گوشی، با راه دور، صحبت کند.
در تلفنهای نخستین، فرستنده، روی خود تلفن قرار داشت. خود تلفن نیز روی دیوار در بلندی مناسب نصب میشد یا روی یک میز، گذاشته میشد.
تا پیش از اختراع تلفن بیسیم، گوشی معمولا با یک سیم (معمولا سیم تینسل) به دستگاه اصلی وصل میشد.
گوشی تلفنهای بیسیم، یک فرستنده-گیرنده رادیویی دارد که ارتباط را از طریق ایستگاه پایه که به خط تلفن وصل است رله میکند. تلفن همراه، به ایستگاه پایه نیاز ندارد و از طریق باندهای فرکانس ویژهای، مستقیما با سایت سلولی، ارتباط برقرار میکند.