گوآر
From Wikipedia, the free encyclopedia
گوآر (نام علمی: Cyamopsis tetragonoloba) گونهای بُنشَن و از تیره باقلائیان است که بیشتر به عنوان کود سبز کشت میشود و از آن صمغی به نام صمغ گوآر میگیرند.
گوآر | |
---|---|
![]() | |
گیاه گوار | |
ردهبندی علمی | |
فرمانرو: | گیاهان |
(طبقهبندینشده): | آوندداران |
(طبقهبندینشده): | گیاهان گلدار |
(طبقهبندینشده): | دولپهایهای نو |
(طبقهبندینشده): | رزیدها |
راسته: | باقلاسانان[1] |
تیره: | باقلاییان[2] |
زیرخانواده: | باقالیها[3] |
تبار: | نیلیان[4] |
سرده: | Cyamopsis |
گونه: | C. tetragonoloba |
نام دوبخشی | |
Cyamopsis tetragonoloba (L.) Taub. | |
مترادف | |
Cyamopsis psoralioides L. |
۸۰ درصد گوار مصرفی در جهان در کشور هند و از این میزان ۷۰٪ در ایالت راجستان و در اصل ۶۰٪ مربوطه تنها در شهر جادپور این ایالت تولید میگردد.[5]
آبیاری این گیاه تنها در دو نوبت، یکی به هنگام جوانه زدن و دیگری به هنگام میوه دادن آن انجام میشود. بلندای این گیاه گاه به ۱ الی ۲ متر میرسد که در روی ساقههای نسبتاً عمودی آن (حدود ۱۵ سانتیمتر، حدود ۶ الی ۹ دانه ۲ تا ۳ میلیمتری میروید. ۱۴–۱۶٪ از حجم دانهها را پوست و ۴۰–۴۶٪ آن را گوار تشکیل میدهد.[6]
قوم بلوچ از این گیاه خورش بسیار مقوی و لذید طبخ میکنند که ارزش غذایی فراوانی دارد. این گیاه انواع زیادی دارد که بسته به محل کشت و زبان مردم محلی نام گذاری شدهاند.