From Wikipedia, the free encyclopedia
فرانچسکو، بندهٔ خدا (به انگلیسی: Francis, God's Jester) یا گل‌های سنت فرانسیس (به ایتالیایی: Francesco, giullare di Dio) فیلمی است به کارگردانی روبرتو روسلینی محصول ۱۹۵۰ کشور ایتالیا، این فیلم نامزد دریافت شیر طلایی جشنواره ونیز بوده‌است.[1]
| فرانچسکو، بندهٔ خدا | |
|---|---|
 | |
| کارگردان | روبرتو روسلینی |
| تهیه‌کننده | آنجلو ریتزولی |
| نویسنده | روبرتو روسلینی و فدریکو فلینی |
| فیلمنامه‌نویس | برونلو روندی (در عنوان‌بندی نیامده) |
| بازیگران | آلدو فابریتسی پپراولو سورینو پیسکانه نازاریو جرالدی |
| راوی | جانفرانکو بلینی |
| موسیقی | رنزو روسلینی |
| فیلم‌بردار | اوتللو مارتلی |
| تدوین‌گر | یولاندا بنونوتی |
مدت زمان | هشتاد و پنج دقیقه |
| کشور | ایتالیا |
| زبان | ایتالیایی |
داستان این فیلم در مورد فرانچسکوی قدیس است که خود را وقف خدا کرده و همراهانش بی چون و چرا تمام آنچه را که وی بگوید می‌پذیرند، این فیلم شامل چند اپیزود است و داستان کشمکش‌های فرانچسکو و همراهانش را نشان می‌دهد.[2]
فیلم در اولین نمایش خود در جشنواره ونیز توسط بینندگان مورد تشویق فراوانی قرار گرفت، اما منتقدان این فیلم را بیش از حد فرمالیستی دانستند. پیر پائولو پازولینی فرانچسکو، بندهٔ خدا را زیباترین فیلم سینمای ایتالیا دانست، و اندرو ساریس یکی از بزرگترین منتقدان تاریخ سینما این فیلم را در رتبه هشتم محبوب ترین‌های عمر خود قرار داد. در سال ۱۹۹۵ واتیکان این فیلم را در رتبه ۴۵ بزرگترین فیلم‌های تاریخ قرار داد.[3]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
