گروه‌زدگی

گروه‌زدگی^[1] یا گروه‌اندیشی^[2] یا گروه‌ْفکری پدیده ای روانشناسانه است که در بین گروهی از مردم رخ می‌دهد، بدین شکل که میل به هارمونی و همگرایی در گروه، منجر به یک تصمیم‌گیری غیرعقلانی یا ناکارامد می‌شود. اعضای گروه سعی می‌کنند با سرکوب کردن فعالانهٔ دیدگاه‌های مخالف، و با ایزوله کردن خود از اثرگذاری‌های بیرونی، اختلاف را حداقل کرده و به یک تصمیم مورد اجماع برسند بی آن که دیدگاه‌های رقیب را مورد ارزیابی انتقادی قرار دهند.

وفاداری به گروه افراد را ملزم می‌کند از پیش کشیدن مسایل مناقشه‌برانگیز یا راه حل‌های جایگزین خودداری کنند، و فقدان خلاقیت فردی، یکتایی و تفکر مستقل به وجود می‌آید. پویایی‌های ناکارامد درون گروهی «توهم آسیب‌ناپذیری» به وجود می‌آورد (یک اطمینان بیش از حد به این که تصمیم درست گرفته شده‌است). زین رو «درون گروه» شدیداً به توانایی‌های خود برای تصمیم‌گیری بیش از حد باور پیدا می‌کند و به توانایی‌های مخالفین («برون گروه») بیش از حد کم باور پیدا می‌کند. علاوه بر این گروه‌فکری باعث انسانیت زدایی از برون گروه می‌شود.

پیوند به بیرون

منابع

[1]
مصوب فرهنگستان
[2]
تعریف «گروه‌اندیشی»

منابع بیشتر

Baron, R. S. (2005). "So right it's wrong: groupthink and the ubiquitous nature of polarized group decision making". Advances in Experimental Social Psychology. 37: 219–253. doi:10.1016/S0065-2601(05)37004-3.
Ferraris, C.; Carveth, R. (2003). "NASA and the Columbia disaster: decision-making by groupthink?" (PDF). Proceedings of the 2003 Association for Business Communication Annual Convention. Archived from the original (PDF) on 12 December 2012. Retrieved 28 September 2019.
Esser, J. K. (1998). "Alive and well after 25 years: a review of groupthink research" (PDF). Organizational Behavior and Human Decision Processes. 73 (2–3): 116–141. doi:10.1006/obhd.1998.2758. Archived from the original (PDF) on 18 June 2013. Retrieved 3 September 2014.
Hogg, M. A.; Hains, S. C. (1998). "Friendship and group identification: a new look at the role of cohesiveness in groupthink". European Journal of Social Psychology. 28 (3): 323–341. doi:10.1002/(SICI)1099-0992(199805/06)28:3<323::AID-EJSP854>3.0.CO;2-Y.
Klein, D. B.; Stern, C. (Spring 2009). "Groupthink in academia: majoritarian departmental politics and the professional pyramid". The Independent Review: A Journal of Political Economy (Independent Institute). 13 (4): 585–600.
Kowert, P. (2002). Groupthink or Deadlock: When do Leaders Learn from their Advisors?. Albany: State University of New York Press. ISBN 0-7914-5250-6.
Mullen, B.; Anthony, T.; Salas, E.; Driskell, J. E. (1994). "Group cohesiveness and quality of decision making: an integration of tests of the groupthink hypothesis". Small Group Research. 25 (2): 189–204. doi:10.1177/1046496494252003.
Moorhead, G.; Ference, R.; Neck, C. P. (1991). "Group decision fiascoes continue: Space Shuttle Challenger and a revised groupthink framework" (PDF). Human Relations. 44 (6): 539–550. doi:10.1177/001872679104400601.
O'Connor, M. A. (Summer 2003). "The Enron board: the perils of groupthink". University of Cincinnati Law Review. 71 (4): 1233–1320.
Packer, D. J. (2009). "Avoiding groupthink: whereas weakly identified members remain silent, strongly identified members dissent about collective problems" (PDF). Psychological Science. 20 (5): 546–548. doi:10.1111/j.1467-9280.2009.02333.x. PMID 19389133.
Rose, J. D. (Spring 2011). "Diverse perspectives on the groupthink theory – a literary review" (PDF). Emerging Leadership Journeys. 4 (1): 37–57.
Schafer, M.; Crichlow, S. (2010). Groupthink versus High-Quality Decision Making in International Relations. New York: Columbia University Press. ISBN 978-0-231-14888-7.
't Hart, P. (1990). Groupthink in Government: a Study of Small Groups and Policy Failure. Amsterdam; Rockland, MA: Swets & Zeitlinger. ISBN 90-265-1113-2.
't Hart, P.; Stern, E. K.; Sundelius, B. (1997). Beyond Groupthink: Political Group Dynamics and Foreign Policy-Making. Ann Arbor: University of Michigan Press. ISBN 0-472-09653-2.
Tetlock, P. E. (1979). "Identifying victims of groupthink from public statements of decision makers" (PDF). Journal of Personality and Social Psychology. 37 (8): 1314–1324. doi:10.1037/0022-3514.37.8.1314.
Tetlock, P. E.; Peterson, R. S.; McGuire, C.; Chang, S. J.; Feld, P. (1992). "Assessing political group dynamics: a test of the groupthink model" (PDF). Journal of Personality and Social Psychology. 63 (3): 403–425. doi:10.1037//0022-3514.63.3.403.
Turner, M. E.; Pratkanis, A. R.; Probasco, P.; Leve, C. (1992). "Threat, cohesion, and group effectiveness: Testing a social identity maintenance perspective on groupthink" (PDF). Journal of Personality and Social Psychology. 63 (5): 781–796. doi:10.1037/0022-3514.63.5.781. Archived from the original (PDF) on 23 September 2012. Retrieved 3 September 2014.
Whyte, G. (1989). "Groupthink reconsidered". Academy of Management Review. 14 (1): 40–56. doi:10.2307/258190.

[1] [1]
مصوب فرهنگستان

[2] [2]
تعریف «گروه‌اندیشی»

[1]

[2]