تاریخنگار ایرانی From Wikipedia, the free encyclopedia
ابوسعید عبدالحیّ بن ضحاک بن محمود گَردیزی مشهور به گردیزی، جغرافیدان و تاریخنگار برجستهٔ ایرانی[1] در نیمه اول قرن پنجم هجری، در روزگار سلطنت عبدالرشید غزنوی، پسر سلطان محمود غزنوی، بود. از احوال او اطلاعاتی در دست نیست جز این که منسوب به گردیز در یک منزلی غزنه بر جادهٔ هند است.
گردیزی در غزنین سکونت داشت و در همین شهر کتاب خود را نوشت. در اواخر زندگی، ابوریحان بیرونی (فوت ۴۴۰ ه.ق) با او دیدار کرد. اثر برجستهٔ او زینالاخبار مشهور به تاریخ گردیزی پیرامون سال ۴۴۰ ه.ق نگاشته شدهاست و مشتمل است بر تاریخ عالم و اسلام از قدیمترین روزگار تا اندکی بعد از ۴۴۰ ه.ق مقارن با پایان پادشاهی مودود غزنوی که به نثری پخته نوشته شدهاست.
از مختصات کلام گردیزی رعایت جانب ایجاز، ذکر وقایع اصلی و اجتناب از درازگویی و عدم ورود در جزئیات است. با آن که در کلام گردیزی لغات تازی کم نیست، اما شیوهٔ نگارش او کهنه و نزدیک به نثر دورهٔ سامانیان است.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.