From Wikipedia, the free encyclopedia
گالاکتومانانها پلیساکاریدهایی هستند که از یک ستون فقرات مانوز با گروههای جانبی گالاکتوز تشکیل شدهاند.
به ترتیب افزایش تعداد نسبت مانوز به گالاکتوز: ۱
گالاکتومانانها اغلب در محصولات غذایی برای افزایش ویسکوزیتهٔ فاز آب استفاده میشوند.
صمغ گوار برای افزودن ویسکوزیته به اشک مصنوعی مورد استفاده است، اما به اندازهٔ کربوکسی متیل سلولز پایدار نیست.[1]
گالاکتومانانها در غذاها بهعنوان تثبیتکننده استفاده میشوند. صمغ گوار و LBG معمولاً در بستنیها برای بهبود بافت و کاهش ذوب بستنی استفاده میشود. LBG همچنین بهطور گسترده در پنیر خامهای[2] و آمادهسازی میوه و سس سالاد کاربرد دارد. کاربرد صمغ تارا بهعنوان یک مادهٔ غذایی در حال افزایش است، اما هنوز به میزان بسیار کمتری نسبت به گوار یا LBG استفاده میشود. گوار بیشترین کاربرد را در غذاها دارد که این موضوع، عمدتاً بهدلیل قیمت پایین و ثابت آن است.
گالاکتومانان جزء دیوارهٔ سلولی قارچ آسپرژیلوس[3] است و در طول رشد آزاد میشود. تشخیص گالاکتومانان در خون برای تشخیص عفونتهای تهاجمی آسپرژیلوزیس در انسان استفاده میشود. این کار با آنتیبادیهای مونوکلونال در الایزای ساندویچ دوگانه انجام میشود. این آزمایش از آزمایشگاههای Bio-Rad در سال ۲۰۰۳ توسط FDA تأیید شد و از دقت متوسطی برخوردار است.[4] این روش در بیمارانی که پیوند سلولهای خون ساز (پیوند سلولهای بنیادی) داشتهاند بسیار مفید است. تست آسپرژیلوس گالاکتومانان مثبت کاذب در بیماران تحت درمان وریدی با برخی آنتیبیوتیکها یا مایعات حاوی گلوکونات یا اسید سیتریک مانند برخی از پلاکتهای تزریقی، تغذیهٔ تزریقی یا PlasmaLyte یافت شده است.[5][6]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.