گاز اشک‌آور
گاز شیمیایی From Wikipedia, the free encyclopedia
گاز شیمیایی From Wikipedia, the free encyclopedia
گاز اشک‌آور یا عامل اشک‌آور ترکیبی شیمیایی است که با تحریک اعصاب قرنیه در چشمها باعث ریزش اشک، درد و حتی کوری موقت می‌شود. گاز اشک‌آور غشای مخاطی در چشمها، بینی، دهان و ریه را تحریک می‌کند و باعث سرازیر شدن اَشک، عطسه، سرفه و دشواری در تنفس می‌شود.
 | برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
.jpg)
عامل‌های اشک‌آور عموماً به‌عنوان عامل ضدشورش و عامل شیمیایی جنگی به‌کار می‌روند. به‌عنوان مثال، استفاده از گاز اشک‌آور و افشانه فلفل برای کنترل شورش بسیار رایج است.
گازهای اشک‌آور از ذرات جامد بسیار ریزی تشکیل شده‌اند و وقتی در هوا آزاد می‌شوند، به حالت گاز تبدیل می‌شوند. در نتیجه، استنشاق کنندگان علائم مختلفی را تجربه می‌کنند، از جمله سرفه، سوزش ریه‌ها و اشک چشم، گاهی باعث سوختگی یا کوری موقت و موارد نادر منجر به استفراغ مداوم می‌شود که منجر به مرگ می‌شود.
گازهای اشک‌آور غشای مخاطی چشم، بینی، دهان و ریه‌ها را تحریک می‌کنند و باعث گریه، عطسه، سرفه و تنفس دشوار می‌شوند.
اثرات گاز اشک آور با توجه به نوع و کمیت آن که فرد هدف استنشاق می‌کند، متفاوت است. تقریباً ۱۵ نوع از این گازها در جهان تولید می‌شود که از بین آنها سه نوع معروف متفاوت هستند:
اولین خط دفاعی استفاده از «دستگاه تنفس» و ماسک‌های مخصوص است.[1] همچنین، باید تمام صورت را با پارچه خیس، یا ماسک مرطوب بپوشانید. و از یک عینک محکم مانند عینک شنا استفاده کنید. باید لباس کامل بپوشید، هدف این است که تا آنجا که ممکن است پوست از تماس مستقیم با گاز مصون بماند.[2] از لنزهای چشمی و آرایشی استفاده نکنید. چرا که با نشستن ذرّات گاز اشک‌آور روی چشم لنزها به پایین می‌افتد.[1]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
