کوه ایمئون
From Wikipedia, the free encyclopedia
کوه ایمئون (انگلیسی: Mount Imeon) نامی باستانی برای مجموعه رشتهکوههای آسیای مرکزی است که هندوکش، پامیر و تین شان کنونی را شامل میشود که از رشتهکوههای زاگرس در جنوب غربی تا رشتهکوه آلتای در شمال شرقی و رشتهکوههای کونلون، قرهقروم و هیمالیا در جنوب شرقی امتداد پیدا میکند. این اصطلاح توسط دانشمندان دوره هلنیستی به عنوان «کوه ایمائوس» استفاده میشد و ریشهشناسی غیریونانی و پیش از دوران اسکندر مقدونی داشتهاست.