عبادتگاه و محل اجتماعی دینی یهودیان From Wikipedia, the free encyclopedia
کنیسه یا کنشت (به عبری: בית כנסת) یک ساختمان مذهبی برای نیایش یهودیان یا محل اجتماعات دینی یهودیان است.[1][2]
طبق هلاخا عبادت مشترک یهودیان می‌تواند در هر مکانی که ده یهودی (مینیان) گرد هم آیند انجام شود. عبادت را می‌توان به تنهایی یا با جمع شدن کمتر از ده نفر انجام داد. با این حال برخی از دعاها، دعاهای مشترک هستند و بنابراین ممکن است فقط توسط یک مینیان خوانده شوند.
اولین کنیسه‌ها در واقع پس از خروج یهودیان توسط موسی از مصر و پذیرش دین یهودیت تشکیل شدند. پس از خروج از مصر به مدت چهل سال در بیابان سینا بودند و در این مدت کنیسه‌ها در واقع چادرهای بزرگی بودند که در آنها علاوه بر مسائل عبادی آموزش مسائل شرعی و دینی داده می‌شد.[3] پس از ورود به سرزمین بیت‌المقدس سلیمان کنیسه بزرگی در شهر بیت‌المقدس ساخته شد که دارای دیوارهای سنگی بود. این معبد که بیت هَمیقداش یا خانه مقدس نامیده می‌شد مهمترین مکان مذهبی و بزرگترین کنیسه یهودیان بود که در حدود سه هزار سال پیش توسط سلیمان ساخته شد و چهار صد سال برپا بود. پس از چهار صد سال این کنیسه در زمان حمله بابلی‌ها به فرماندهی بخت النصر تخریب گردید.[3]
طبق سنت یهودیان مردان مجمع بزرگ (حدود پنج قرن قبل از میلاد) زبان دعاهای یهودیان را رسمی کردند. قبل از آن مردم به شیوه خود دعا می‌کردند و هیچ دعای واحدی که خوانده شود وجود نداشت.[4]
در ایران تقریباً ۱۰۰ کنیسه وجود دارد. بیشترین کنیسه‌ها در تهران، شیراز و اصفهان وجود دارد.[5]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
