کریستالیت
From Wikipedia, the free encyclopedia
بلورک [1] یا کریستالیت (به انگلیسی: Crystallite) یا دانه به مناطقی از ریزساختار مواد جامد گفته میشود که جهت بلوری در آنها ثابت باشد. معمولاً مواد جامد به صورت پلیکریستالی در طبیعت وجود دارند که ریزساختار آنها از تعداد زیادی بلورک کوچک تشکیل شدهاست. در ریزساختار مواد بلوری، بلورکها توسط مرزدانه از یکدیگر جدا میشوند.
بلورک، یک کریستال کوچک یا بعضاً میکروسکوپی است که بهطور مثال در فرایند سرد کردن بسیاری از مواد شکل میپذیرد.
جهتگیری بلورکها میتواند به صورت تصادفی باشد (که به آن بافت تصادفی میگویند) یا جهت دار که ممکن است طی شرایط تشکیل آن ایجاد شده باشد.
به ناحیه ای که دانهها به یکدیگر میرسند مرزدانه گفته میشود. مواد چندبلوری به جامدهایی گفته میشود که از دانههایی با اندازه و جهت گیریهای مختلف تشکیل شدهاند. اکثر مواد غیر آلی چندبلوری هستند، از جمله اکثر فلزات و سرامیکها.
میزانی که یک جامد بلورین است تأثیر زیادی در خواص فیزیکی آن دارد. گوگرد بهطور معمول چندبلوری است، اما ممکن است در دگرشکلهای با خواص کاملاً متفاوت ظاهر شود.
درحالیکه ساختار یک تک بلورک بسیار منظم است و شبکهٔ آن بدون قطعی و شکستگی است، مواد آمورف، مانند شیشه یا بسیاری از پلیمرها، بدون دانه هستند و هیچگونه ساختاری نشان نمیدهند، به صورتی که اجزا آنها به یک شیوه منظم سازمان نیافتهاند. ساختارهای چندبلوری و حالتهای پارابلورینی بین این دو ترم گفته شده قرار میگیرند.