کاپو
From Wikipedia, the free encyclopedia
کاپو یا زندانی کارگر(به آلمانی: Kapo) (به عبری: קאפו) (به آلمانی Funktionshäftling) لقب زندانیانی در اردوگاههای کار اجباری آلمان نازی بود که توسط مأموران اساس به عنوان «سرپرست واحدهای کار» گماشته میشدند.[1] در بعضی مواقع، این واژه به «همدستان نازیها» نیز گفته میشد.[2] به دلیل همکاری کاپوها با نازیها زندانیان عادی، اغلب از کاپوها منتفر بودند[3] اما بودند برخی کاپوهایی که به سایر زندانیان کمک کردند تا غذای بیشتری دریافت کنند یا کار آسانتری انجام دهند.[4] اما در صورتی که یک کاپو در انجام وظایف خود کمکاری میکرد جایگاه خود را (به عنوان زندانی ارشد) از دست میداد و به علاوه از طرفِ کاپوی بعدی هدف اذیت و آزار هم قرار میگرفت.