کالای سرمایهای
From Wikipedia, the free encyclopedia
کالای سرمایهای (به انگلیسی: Capital good) (که محصولات و سیستمهای پیچیده (به انگلیسی: complex products and systems) یا CoPS نیز نامیده میشود)، کالایی بادوام است که برای تولید کالاها و خدمات مورد استفاده قرار میگیرد. کالاهای سرمایهای یکی از سه دستهٔ کالاهای تولیدکننده هستند که دو مورد دیگر آن عبارتاند از: زمین و نیروی کار. این سه مورد در کنار یکدیگر عوامل اصلی تولید را تشکیل میدهند.
این دستهبندی ریشه در دورهٔ اقتصاد کلاسیک داشته و امروزه یک روش پراستفاده در دستهبندی عوامل تولید محسوب میشود.
تعاریف و توضیحات زیادی در خصوص تولید کالاهای سرمایهای در ادبیات موضوع رشتهٔ اقتصاد ارائه شدهاست. کالاهای سرمایهای عموماً، محصولات سرمایهبر و منحصربهفردی در نظر گرفته میشوند که از اجزای زیادی تشکیل شدهاند. آنها اغلب خودشان بهعنوان سیستمها یا خدمات تولیدی مورد استفاده قرار میگیرند.
ابزار، ماشینآلات، مراکز دادهای، دکلهای نفتی، گیاهان و محصولات نیمههادی و همینطور توربینهای بادی میتوانند مثالی از کالای سرمایهای باشند. تولید این محصولات عموماً به شکل پروژهای بوده و شرکای مختلفی در شبکهها به همکاری در جهت تولید آنها مشغول هستند (هیکس و همکاران، ۲۰۰۰؛ هیک و مک گاورن، ۲۰۰۹؛ هابدی، ۱۹۹۸).
چرخهٔ عمر یک کالای سرمایهای عموماً متشکل از مناقصه، مهندسی و تهیه، تولید و راهاندازی، تعمیر و نگهداری و (بعضی وقتها) تخریب و کنار گذاشتن میشود.
در رشتهٔ اقتصاد، کالاهای سرمایه یک دارایی ملموس محسوب میشود. یک جامعه از طریق پسانداز ثروت به کسب کالاهای سرمایهای میپردازند که در ابزارهای تولید سرمایهگذاری میشوند. افراد از این کالاها برای تولید دیگر کالاها و خدمات در یک دوره زمانی مشخص استفاده میکنند. ماشینآلات، ابزارها، ساختمانها، کامپیوترها یا دیگر انواع تجهیزاتی که درگیر تولید دیگر اشیاء و در جهت فروش آنها مورد استفاده قرار میگیرند، همگی جزو کالاهای سرمایهای هستند. مالکین کالای سرمایهای میتوانند افراد، خانوارها، شرکتها یا دولتها باشند. هر مادهای که برای تولید کالاهای سرمایهای مورد استفاده قرار میگیرند نیز بهنوعی کالای سرمایهای محسوب میشوند.