کارول گریدر
From Wikipedia, the free encyclopedia
کارولین ویدنی "کارول" گریدر (به انگلیسی: Carolyn Widney "Carol" Greider) زیستشناس آمریکایی، پژوهشگر، استاد دانشگاه و برندهٔ نوبل پزشکی سال ۲۰۰۹ است.[1][2]
اطلاعات اجمالی کارول گریدر, زادهٔ ...
کارول گریدر | |
---|---|
زادهٔ | ۱۵ آوریل ۱۹۶۱ (۶۳ سال) سن دیگو، کالیفرنیا |
ملیت | آمریکایی |
محل تحصیل | دانشگاه کالیفرنیا، سانتا باربارا دانشگاه کالیفرنیا، برکلی |
شناختهشده برای | به خاطر پژوهشهایشان در زمینهٔ کشف مکانیزم حفاظت تلومراز از کروموزومهای خطی |
جایزه(ها) | جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی (۲۰۰۹) |
پیشینه علمی | |
شاخه(ها) | زیستشناسی مولکولی |
محل کار | آزمایشگاه کلداسپرینگ دانشگاه جانز هاپکینز |
استاد راهنما | الیزابت بلکبرن |
بستن
کارول گریدر، دکترایش را سال ۱۹۸۷ زیرنظر دکتر الیزابت بلکبرن، در دانشگاه کالیفرنیا در برکلی گرفت و یک دوره فوقدکتری در آزمایشگاه کلداسپرینگ، گذراند و اکنون نیز استاد گروه زیستشناسی مولکولی و ژنتیکی دانشکده پزشکی دانشگاه جانز هاپکینز است.[3]