کاربر:Basileus Megas/پارلمان ایتالیا
From Wikipedia, the free encyclopedia
پارلمان ایتالیا (ایتالیایی: Parlamento italiano) پارلمان ملی جمهوری ایتالیا است. این نهاد نماینده شهروندان ایتالیایی است و جانشین پارلمان پادشاهی ایتالیا (۱۸۶۱–۱۹۴۴)، شورای ملی انتقالی (۱۹۴۵–۱۹۴۶) و مجلس مؤسسان (۱۹۴۶–۱۹۴۸) است. این مجلس دو مجلسی با ۶۰۰ عضو منتخب (۹۴۵ نفر قبل از همهپرسی قانون اساسی ایتالیا در سال ۲۰۲۰) و تعداد کمی از اعضای غیر منتخب (senatori a vita) است. پارلمان ایتالیا متشکل از اتاق نمایندگان (با ۴۰۰ عضو یا نمایندگانی است که بر اساس ملی انتخاب میشوند)،[1] و همچنین سنای جمهوری (با ۲۰۰ نماینده یا سناتورهایی که بر اساس منطقه ای انتخاب میشوند، به علاوه تعداد کمی). سناتورهای مادام العمر یا سناتورهای حیاتی که توسط رئیسجمهور جمهوری یا خود رئیسجمهور سابق منصوب میشوند.[2]
Italian Parliament Parlamento italiano | |
---|---|
19th legislature | |
پرونده:Senato della Repubblica.png پرونده:Camera dei Deputati Logo.png | |
گونه | |
گونه | Bicameral |
سازمانها |
|
رهبری | |
President of the Senate | Ignazio La Russa (FdI) از ۱۳ اکتبر ۲۰۲۲ |
President of the Chamber of Deputies | Lorenzo Fontana (Lega) از ۱۴ اکتبر ۲۰۲۲ |
ساختار | |
کرسیها |
|
گروههای سیاسی Senate of the Republic | Government (116)
Opposition (90)
|
گروههای سیاسی Chamber of Deputies | Government (239)
Opposition (165)
|
انتخابات | |
Senate of the Republic last election | 25 September 2022 |
Chamber of Deputies last election | 25 September 2022 |
محل نشستها | |
Chamber of Deputies: Palazzo Montecitorio (top) Senate of the Republic: Palazzo Madama (bottom) | |
وبگاه | |
قانون اساسی | |
Italian Constitution | |
پینوشت | |
این دو مجلس مستقل از یکدیگر هستند و هرگز بهطور مشترک ملاقات نمیکنند مگر در شرایطی که در قانون اساسی ایتالیا مشخص شدهاست. طبق قانون اساسی، دو مجلس پارلمان ایتالیا دارای اختیارات یکسانی هستند. دو مجلسی کامل از زمان تصویب اساسنامه آلبرتین به شکل کنونی رمزگذاری شدهاست و پس از برکناری دیکتاتوری فاشیستی دهههای ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ دوباره احیا شد. هیچ فرقی بین نمایندگان و سناتورها قائل نمیشود، با وجود اینکه نماینده مجلس نمیتواند همزمان هم سناتور و هم نماینده باشد. در مورد رؤسای جمهور و معاونان رئیسجمهور، اولویت با بزرگتر است.[3]