![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/61/Katyusha_launcher_rear.jpg/640px-Katyusha_launcher_rear.jpg&w=640&q=50)
کاتیوشا
From Wikipedia, the free encyclopedia
کاتیوشا (به روسی: Катюша) گونهای راکتانداز چندتایی است که نخستین بار در شوروی ساخته شد و بهطور گسترده در جنگ جهانی دوم استفاده شد.[1] کاتیوشا در مقایسه با توپهای جنگی توانایی شلیک حجم عظیمی از مواد منفجره را در بازه زمانی کوتاهی به سوی دشمن داشت، اما دقت کمتری داشت و مدت زمان گلولهگذاری دوباره آن طولانی بود. کاتیوشا سلاحی ارزان بود که امکان تولید انبوه سریع آن مهیا بود و معمولاً بر روی کامیون سوار میشد و نخستین توپخانه خودکششی بهشمار میرفت که در شوروی به تولید انبوه رسید. قدرت تحرک بالای کاتیوشا مزیت دیگر آن بود که به آن این توانایی را میبخشید که پس از شلیک تغییر مکان بدهد و از ردیابی خود توسط دشمن و مواجهه با آتش[2] ضدتوپخانه دشمن جلوگیری کند.
کاتیوشا | |
---|---|
![]() | |
نوع | Multiple rocket launcher |
خاستگاه | Soviet Union |
تاریخچه خدمت | |
خدمت | ۱۹۳۹-اکنون |
استفادهشده توسط | اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی، and others |
جنگها | جنگ جهانی دوم جنگ کره جنگ ویتنام جنگ یوم کیپور جنگ ایران و عراق جنگ اوگاندا و تانزانیا جنگ اسرائیل و لبنان (۲۰۰۶) جنگ داخلی لیبی (۲۰۱۱) جنگ داخلی سوریه جنگ داخلی در عراق (۲۰۱۷–۲۰۱۴) جنگ داخلی یمن (۲۰۱۵ تا کنون) مداخله نظامی در یمن به رهبری عربستان سعودی |
تاریخچه تولید | |
طراح | Georgy Langemak, Kostikov |
سازنده | Plant Comintern in وورونژ |
تاریخ تولید | ۱۹۴۱ |
تعداد ساختهشده | ~۱۰۰٬۰۰۰ |
گونهها | BM-13, BM-8, BM-31, BM-14، بام-۲۱ گراد، BM-24، BM-25، BM-27، BM-30 |
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/61/Katyusha_launcher_rear.jpg/640px-Katyusha_launcher_rear.jpg)
کاتیوشا ساختار سادهای داشت و از یک ردیف ریلهای افقی تشکیل میشد که راکتها بر روی آنها نصب شده و یک اسکلت تاشونده در زیر آن قرار میگرفت تا ریلها را بالا برده و در حالت شلیک قرار دهد. این سلاح بر روی خودروهایی چون کامیون، شاسی تانک، تراکتورهای توپخانهای، قطارهای زرهپوش و قایق و کشتیسوار میشد. کاتیوشا نسبت به توپهای جنگی دقت بسیار کمی داشت، اما برای بمباران پرحجم بسیار مؤثر بود و یک آتشبار شامل ۴ کاتیوشای بام-۱۳ توان شلیک ۴ هزار و ۳۵۰ کیلوگرم مواد منفجره را در ۷ تا ۱۰ ثانیه به سوی منطقهای به وسعت ۴۰۰ هزار متر مربع داشت. از کاتیوشا معمولاً در گروههای بزرگ استفاده میشد تا حجم آتش بسیار زیاد آنها شوک روانی بزرگی را به دشمن وارد کند. خدمه توانا قادر بودند تا بلافاصله پس از شلیک دستگاه را جمع و به مکان دیگری منتقل کنند تا فرصت آتش ضدتوپخانهای برای دشمن فراهم نشود. ایراد مهم کاتیوشا زمان طولانی بارگذاری دوباره پرتابگرها بود.
کاتیوشا در جریان جنگ جهانی دوم در سه مدل اصلی بام-۱۳ با کالیبر ۱۳۲ میلیمتری، سبک بام-۸ ۸۲ مم و سنگین بام-۳۱ ۳۰۰ مم ساخته شد. پس از جنگ نیز پیشرفت کاتیوشا ادامه یافت و راکتاندازهای دیگری بر اساس آن ساخته شدند. امروزه از نام کاتیوشا در اشاره به تمامی راکتاندازهای چندگانه مشابه آن استفاده میشود.[3]برای اهداف مقطعی اغلب از کاتیوشا استفاده می شود چون مناسب تر است.