ژنیابی
From Wikipedia, the free encyclopedia
اصولاً ژنیابی یا پیشبینی ژن به زمینهٔ محاسبات بیولوژیکی اشاره دارد که با تعیین الگوریتمیکِ قطعات توالیها، غالباً ژنوم دیانای، که کارکرد بیولوژیکی دارند در ارتباط است. این امر بهطور خاص شامل ژنهای کدکنندهٔ پروتئین است، اما ممکن است شامل سایر عناصر کارکردی از قبیل ژنهای آرانای و نواحی تنظیمکننده نیز بشود. ژنیابی یکی از اولین و مهمترین مراحل شناخت ژنوم یک گونهای که به صورت توالی درآورده شدهاست. در اوایل، «ژنیابی» بر اساس آزمایشهای پرزحمت و دشوار بر روی سلولهای زنده و ارگانیسمها استوار شده بود. تحلیلهای آماری نرخ نوترکیبهای هومولوگ چندین ژن مختلف میتواند ترتیب قرار گرفتن آنها را روی یک کروموزوم خاص تعیین کند و اطلاعات بدست آمده از چنین آزمایشهایی میتواند برای ساختن یک نقشۀ ژنتیکی که موقعیت نسبی ژنهای مرتبط به هم را بهطور تقریبی مشخص کند، استفاده شود. امروزه با در اختیار داشتن توالیهای ژنی وسیع و منابع محاسباتی قدرتمند، تعریف ژنیابی به عنوان مسئلهٔ محاسباتی عظیمی تغییر پیدا کردهاست. تعیین اینکه آیا یک توالی کارکردی است مستلزم تعیین کارکرد یا محصول آن ژن است.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/11/Gene_structure.svg/220px-Gene_structure.svg.png)