پیمان ایران-روسیه (۱۷۱۷)
From Wikipedia, the free encyclopedia
پیمان ایران-روسیه در پایان ماه ژوئیه ۱۷۱۷ میان روسیه تزاری و ایران صفوی امضاء شد. این پیمان میان سفیر روسیه، آرتمی وولینسکی و وزیر اعظم صفوی فتحعلی خان داغستانی تسهیل شد.[1][2] تزار آن موقع روسیه، پتر یکم پیمان را در ژوئیه ۱۷۱۹ و شاه سلطان حسین در سال ۱۷۲۰ آن را تصویب کردند.[2] این پیمان نخستین توافق دوجانبه در تاریخ روابط ایران و روسیه بود.[3]
گونه | معاهده تجاری |
---|---|
مفاد | مفاد عهدنامه |
تاریخ امضا | ماه ژوئیه ۱۷۱۷ میلادی |
مکان امضا | سنت پترزبورگ، روسیه |
امضاکنندگان | روسیه تزاری ایران صفوی |
تصویب کنندگان | پتر یکم شاه سلطان حسین |
زبانها | روسی و فارسی |
با این وجود، هنگامی که این پیمان تصویب شد ایران در آشوب و ناآرامی بود پس شرایط آن «بهطور گستردهای نادیده گرفته شدند.»[2] تاریخدان رودی متی اشاره میکند که: «ناآرامیهای گسترده در ایران که پس از عقد پیمان رخ دادند، پیادهسازی آن را به کلی ناممکن کرد.»[2] پنج سال پس از آن در سال ۱۷۲۲، زمانی که حکومت صفویان به پایانیترین پایه فروپاشی رسیده بود، روسیه از مرگ بازرگانان روسی در تاراج شماخی به عنوان یک بهانه جنگ برای نخستین جنگ ایران و روسیه استفاده کرد.[4]