پیشنویس:خاستگاه رویانی دهان و مقعد
From Wikipedia, the free encyclopedia
خاستگاه رویانی دهان و مقعد (به انگلیسی: Embryological origins of the mouth and anus) یک ویژگی مهم است و پایه ریختشناختی برای جداسازی جانوران دوسوئیان به دو تبارشاخه طبیعی را تشکیل میدهد: دهاننخستیان و دهاندومیان.
در جانوران با پیچیدگی کم مانند کرم خاکی، یک شکاف در یک طرف جنین کروی اولیه ایجاد میشود. این شکاف، بلاستوپور (blastopore)، عمیقتر میشود تا به آرچنترون (archenteron) یعنی نخستین مرحله در رشد لوله گوارش تبدیل شود. در دهاندومیان، شکاف اصلی به مقعد تبدیل میشود، در حالی که لوله گوارش در نهایت از طریق جنین تونل میزند تا به طرف دیگر برسد، و یک فضای باز را تشکیل میدهد که به دهان تبدیل میشود.[1]
فکر میشد که اساساً بلاستوپور در دهاننخستیان، دهان را تشکیل میدهد و مقعد در درجهٔ دوم تشکیل میشود، یعنی هنگامی که تونل گوارش از طریق جنین تشکیل میشود. پژوهشهای جدیدتر نشان داد که فهم ما از تشکیل دهان در دهاننخستیان نسبت به آن چیزی که ما فکر میکردیم، تا اندازهای نامطمئن است.[2]
در انسان، سوراخ شدن دهان و مقعد به ترتیب در هفته چهارم و هشتم رخ میدهد.[3]