![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/4e/VOA-Crimea-Simferopol-airport.jpg/640px-VOA-Crimea-Simferopol-airport.jpg&w=640&q=50)
پیشزمینههای تاریخی جنگ روسیه و اوکراین
From Wikipedia, the free encyclopedia
عوامل گوناگون اجتماعی، فرهنگی، قومی و زبانی در آغاز ناآرامیها در شرق و جنوب اوکراین و جنگ روسیه و اوکراین پس از انقلاب اوکراین دست داشتند. پس از استقلال اوکراین از اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱، شکافهای تاریخی و فرهنگی و ساختار ضعیف دولتی مانع گسترش هویت ملی اوکراینی یکتا شدند.[1] در شرق و جنوب اوکراین، روسیسازی و استقرار قومی روس در طول سدهها فرمانروایی روسها باعث شد که زبان روسی حتی در میان اوکراینیها هم برتری پیدا کند. از زمان تبعید تاتارهای بومی کریمه توسط ژوزف استالین، دبیرکل شوروی پس از جنگ جهانی دوم، روسها در کریمه اکثریت جمعیت را تشکیل میدهند. این در تضاد با غرب و مرکز اوکراین است که از نظر تاریخی توسط قدرتهای گوناگونی مانند کشورهای مشترک المنافع لهستان-لیتوانی و امپراتوری اتریش اداره میشدند.[2] در این مناطق هویت قومی، ملی و زبانی اوکراینی دست نخورده باقی ماندهاست.
تنش بین این دو سنت تاریخی و فرهنگی رقیب و هماورد به درگیری سیاسی و اجتماعی در طول یورومیدان تبدیل شد که زمانی آغاز شد که ویکتور یانوکوویچ رئیسجمهور آن زمان اوکراین از امضای توافقنامه ارتباط با اتحادیه اروپا در ۲۱ نوامبر ۲۰۱۳ خودداری کرد.[3] پشتیبانی از روابط نزدیکتر با اروپا، در غرب و مرکز اوکراین قوی بود، در حالی که بسیاری در شرق و جنوب اوکراین بهطور سنتی طرفدار روابط قوی تر با روسیه بودند. رئیسجمهور یانوکوویچ که بیشتر پشتیبانی خود را از مناطق شرقی به دست آورده بود، در فوریه ۲۰۱۴ از سمت خود کنار رفت. برکناری او با اعتراضاتی در شرق و جنوب اوکراین همراه شد که تأکید زیادی بر اهمیت روابط تاریخی با روسیه، زبان روسی و ضدیت با جنبش یورومیدان داشت.