ایمیل
نامۀ الکترونیکی / From Wikipedia, the free encyclopedia
رایانامه، (به انگلیسی: E-mail) روشی برای تبادل پیام («نامه») بین افرادی است که از وسایل الکترونیکی استفاده میکنند. اولین استفادهٔ محدود از رایانامه در دههٔ ۱۹۶۰ به وقوع پیوست، در آن زمان کاربران فقط میتوانستند برای کاربران همان رایانه، ایمیل ارسال کنند. برخی از سیستمها همچنین نوعی پیامرسانی فوری ارائه میکردند، طوری که فرستنده و گیرنده باید همزمان آنلاین میبودند. ری تاملینسون به عنوان مخترع رایانامهٔ شبکهای (امروزی) شناخته میشود. او با استفاده از علامت @ (اَت ساین) نام کاربری را با سرور مقصد پیوند داد و در سال ۱۹۷۱ اولین سیستمی را ساخت که قادر به ارسال پیام بین کاربران در میزبانهای مختلف در سراسر آرپانت بود. در اواسط دهه ۱۹۷۰، این روش به عنوان رایانامه شناخته شد.
رایانامه در شبکههای کامپیوتری و اینترنت کار میکند. سیستمهای امروزه بر اساس مدل ذخیره و ارسال فعالیت میکنند. سرورهای رایانامه پیامها را میپذیرند، ارسال و ذخیره میکنند. نه کاربران و نه رایانههای آنها ملزم نیستند همزمان آنلاین باشند. آنها معمولاً برای ارسال یا دریافت پیام یا بارگیری آن به یک سرور رایانامه یا رابط پست الکترونیکی وب متصل میشوند.
رایانامههای اولیه در ابتدا فقط متنی ASCII بودند، بعدها رایانامهٔ اینترنتی توسط برنامههای افزودنی رایانامهٔ چندمنظوره (MIME) گسترش یافت تا متن را در سایر کاراکترها و پیوستهای محتوای چندرسانه ای حمل کند. رایانامهٔ بینالمللی، با آدرسهای رایانامهٔ بینالمللی شده با استفاده از UTF-8، استاندارد شده، اما بهطور گسترده پذیرفته نشده است.[2]
سابقه سرویسهای رایانامه مدرن اینترنتی به آرپانت (ARPANET) برمیگردد. اولین استانداردهای رمزگذاری پیامهای رایانامه در سال ۱۹۷۳ منتشر شد (RFC 561). یک رایانامه ارسال شده در اوایل دهه ۱۹۷۰ مشابه یک رایانامهٔ سادهای است که امروزه ارسال میشود.