پخش رادیویی دیجیتال

پخش رادیویی دیجیتال (به انگلیسی: Digital Audio Broadcasting) که بیشتر با مخفف DAB به کار برده می‌شود، یک استاندارد برای پخش دیجیتال صوت است. نام اولیه این استاندارد Eureka-147 بود. هدف از طراحی این استاندارد، دست یافتن یک سیستم پخش صدایی با کیفیت بالاتر از FM بود، ولی عملاً در اکثر کشورهایی که از این سیستم استفاده می‌کنند کیفیت FM از این سیستم بیشتر است.^[1][2][3][4] برای بهتر کردن سیستم، سیستم DAB+ در سال ۲۰۰۶ پیشنهاد شد. در این سیستم پیشنهاد شده به جای استفاده از کدک قدیمی لایه دوم MPEG 1، از کدک AAC استفاده می‌شود.^[5][6]

با از بین رفتن رادیوهایی که فرستنده آنتنی داشتند، امروزه تلفن همراه هر شخص به رادیوی دیجیتالی کوچک و همراه همیشگی او تبدیل شده است.

منابع

1. "DAB: A very British failure". Archived from the original on 3 September 2022. Retrieved 3 September 2022.
2. "£21m analogue radio switch-off plan 'a waste of time'". TheGuardian.com. 2 July 2012. Archived from the original on 3 September 2022. Retrieved 3 September 2022.
3. "BBC Will Keep Broadcasting in FM for "Foreseeable Future" - liGo Magazine". 20 March 2018. Archived from the original on 1 July 2023. Retrieved 3 September 2022.
4. "Farewell DAB, the radio technology we didn't need". The Irish Times. Archived from the original on 3 September 2022. Retrieved 3 September 2022.
5. "List of Countries with DAB". 23 October 2022. Archived from the original on 13 October 2022. Retrieved 16 October 2019.
6. "WorldDAB DAB Global Summary" (PDF). worlddab.org. 29 August 2018. Archived (PDF) from the original on 31 October 2018. Retrieved 31 October 2018.