وینلند
From Wikipedia, the free encyclopedia
وینلند (Vinland) نامی است که وایکینگها به آمریکای شمالی داده بودند. این نام در سرگذشتنامههای نورس قدیم ذکر شده و در آنها آمده است که وایکینگها پیرامون سال ۹۸۶ میلادی[1][2] به آمریکای شمالی رسیده بودند یعنی پنج سده پیش از کریستف کلمب.[3] یافتههای باستانشناسی نیز حضور وایکینگها در آمریکای شمالی را تأیید میکند.[4]
پیش از یافته شدن شواهد باستانشناسی، گمانهزنیها، داستانها و افسانههای زیادی در مورد «سرزمین افسانهای وینلند» که وایکینگها به آن رسیده بودند بازگو میشد.
در سال ۱۹۶۰ در منتهیالیه شمالی نیوفاندلند کانادا در محلی به نام لانسو مدو بقایای یک سکونتگاه نورس پیدا شد. بررسیهای بعدی نشان داد که منظور نورسها از وینلند تنها این سکونتگاه نبوده بلکه این محل، ورودی منطقه بزرگتری بوده که وینلند نامیده میشده است.[5]
نام وینلند را سنتاً به عنوان «سرزمین شراب» (و تاکستان) معنی میکنند اما اخیراً نظریه دیگری بهوجود آمده که آن را «سرزمین چراگاهها» معنی میکند. کوچنشینان وایکینگ خبر میدادند که در آن سرزمین تاکها به صورت خودرو میرویند.
وایکینگها که ایسلند و گرینلند را به اقامتگاههای خود افزوده بودند در ادامه این روند به سواحل کانادا رسیدند اما تا مدتها از اینکه به قاره دیگری رسیدهاند خبر نداشتند تا اینکه در آنجا با اسکیموها یا دیگر بومیها مواجه شدند و فهمیدند که وینلند مربوط به قارهای جدا است. آنها بومیان وینلند و آمریکای شمالی را اسکارلینگ مینامیدند.