هنرهای رزمی
From Wikipedia, the free encyclopedia
هنرهای رزمی به سیستمها و سنتهای مدونی از تکنیکها و فنون مبارزهای گفته میشود که با انگیزهها و دلایل متفاوتی تمرین میشوند؛ برای دفاع شخصی، رقابت در مسابقات، سلامتی بدنی و تناسب اندام، سرگرمی و تفریح و همچنین رشد و تعالی روحی، جسمی و معنوی. از پرکاربردترین سبکهای رزمی میتوان به کیکبوکسینگ، جودو، ساندا، کیوکوشین، بوکس، کونگفو، هنرهای رزمی ترکیبی، جوجیتسوی برزیلی و کشتی میشود اشاره کرد.
از دیدگاه سلاح، هنرهای رزمی را میتوان به سه گروه «با جنگافزار»، «بدون جنگافزار» و «با جنگافزار و بیجنگافزار» دستهبندی کرد. نخستین، مهارتهایی چون تیراندازی با کمان، نبرد با نیزه و شمشیرزنی را شامل میشود و دومی یعنی رشتههای مبارزهٔ بیجنگافزار بر ضربات دست و پا یا گلاویزی ویژه شده و سومی به هنرهای رزمی اشاره دارد که علاوه بر مبارزهٔ بدون جنگافزار، مبارزهٔ با جنگافزار نیز وجود دارد.
امروزه برخی مهارتهای مبارزه با سلاح همچون کِندو (شمشیرزنی ژاپنی) و کیودو (تیراندازی با کمان ژاپنی) به عنوان یک رشتهٔ ورزشی تمرین میشوند و رشتههای بدون جنگافزار همچون کاراته، جودو، تکواندو، موای تای، ساندا، کیکبوکسینگ و نیز بهعنوان روشهای دفاع شخصی تمرین میشوند. هنرهای رزمی جوجوتسو که مادر بیشتر هنرهای رزمی ژاپنی است، ووشو یا کونگفو، آیکیدو و هاپکیدو هم به عنوان هنرهای رزمی مسلح تمرین میشوند. همچنین شکلهای ساده شدهای از تایچیچوان، نوعی از ووشوی چینی، که از ماهیت رزمی خود خارج شده، بهطور گستردهای برای حفظ سلامتی تمرین میشوند. جوجوتسو در گذشته تنها به شکل شیوهٔ جنگیدن و برای بالا بردن شانس آسیب ندیدن در مبارزه تمرین میشد و همگی بر پایهٔ دفاع از خود و حمله بود. در این سبکها هیچ جایی برای ورزش و شادی بخشی وجود نداشت. با گذشت زمان هنرهایی همچون کودوکان جودو که بنیانگذار آن جیگیورو گانو بود از جوجوتسو پدید آمدند و برای ورزش و مسابقات و نه برای جنگ ویژه شدند. بسیاری از تکنیکها و تمرینات رشتههای مختلف رزمی مشابه است اما هر یک از آنها ترکیب مخصوصی از مهارتها را در خود جای دادهاند. برخی از آنها مثل کاراته بر حرکات پویا، دقیق و مستقیم تأکید دارند و برخی همچون آیکیدو تکنیکهای نرمتر، آهستهتر و پیوستهتر را به کار میگیرند. هر یک از رشتههای رزمی به میزان خاصی از تواناییهای بدنی شامل قدرت بدنی، انعطافپذیری (بهویژه در ناحیهٔ لگن)، هماهنگی عضلات و استقامت نیاز دارد.[1] ووشو و نینجوتسو تنها هنرهای رزمی هستند که تمامی دستهبندیهای بالا را شامل میشوند.