نوکزنی پرها
From Wikipedia, the free encyclopedia
نوکزنی پرها یک مشکل رفتاری است که بیشتر در میان مرغهای اهلی که برای تولید تخم پرورش مییابند[1][2] اگرچه در سایر ماکیان مانند قرقاول،[3] بوقلمون،[4] اردک،[5] جوجههای گوشتی رخ میدهد[6] و گاهی در شترمرغهای پرورشی دیده میشود.[7] نوکزنی پرها زمانی اتفاق میافتد که پرندهای بهطور مکرر به پرهای دیگری نوک بزند. سطح شدت ممکن است خفیف و شدید تشخیص داده شود.[8] نوکزدن ملایم پرها به عنوان یک رفتار بررسی عادی در نظر گرفته میشود که در آن پرهای پرنده درگیر به سختی دچار اختلال میشوند و بنابراین مشکلی را نشان نمیدهند. با این حال، در نوکزدن شدید پرها، پرهای پرنده درگیر گرفته میشود، کشیده میشود و گاهی برچیده میشود. این برای پرنده پرکنده[9] دردناک است و میتواند منجر به ضربه به پوست یا خونریزی شود که به نوبه خود میتواند منجر به همنوعخواری و مرگ شود.
نوکزنی پرها یکی از مشکلات عمدهای است که صنعت تخممرغ در سیستمهای غیرقفسی با آن روبرو است و قرار است با قوانین اتحادیه اروپا (دستورالعمل 1999/74/EC شورای 1999/74)[10] منع نگهداری مرغهای تخمگذار در قفس را به موضوعی بزرگ تبدیل کند. قفسهای برهنه باتری که در سال ۲۰۱۲ به اجرا درآمدند، و چشمانداز ممنوعیت کوتاهکردن نوک وجود دارد. کاهش نوکزنی پرها بدون توسل به کوتاهکردن نوک یک هدف مهم برای صنعت مرغداری است.