From Wikipedia, the free encyclopedia
نوکانتی (آلمانی: Neukantianismus) یا نئوکانتگرایی یا نوکانتیسم (Neo-Kantianism) اشاره به گونهای از احیاء فلسفه برپایهٔ خطوطی است که بهدستِ امانوئل کانت در قرنِ هجدهم پایهگذاری شده بود و بهدنبالِ شناختِ ارزشها، نیکی و زیبایی است. جریانهای نوکانتی یکی از نحلههای موجود در فلسفهٔ قارهای است.
در آغاز، اندیشمندانِ نوکانتی گروهِ یکپارچهای را تشکیل نمیدادند، بلکه نمایندهٔ واکنشهای متعدد و متفاوت نسبت به مواضعِ فلسفیِ غالب در آلمانِ میانهٔ قرن نوزدهم و بهویژه ایدئالیسم هگلی، طبیعتگرایی، یکتاگرایی و ماده گرایی بودند که بیشتر در آثارِ بوخنر، هایکل، فوگت و دیگران دیده میشد.
طی این دوران_ که مشخصهٔ آن هرج و مرجِ اعتقادات بود_ بازگشت به ایدههای کانت و استفاده از آنها در نظرِ بسیاری از فیلسوفان، راهکاری امیدبخش بهنظر میرسید. با این حال هیچ گرایشِ فلسفیِ روشنی که میانِ همهٔ آنها مشترک باشد وجود نداشت.
جریانهای نوکانتی به سه دسته تقسیم میشوند:[1]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.