نورد استریم ۲

نورد استریم ۲ (روسی: Северный поток — ۲) یک خط لوله انتقال گاز طبیعی به طول ۱۲۳۴ کیلومتر از روسیه به آلمان است که از طریق دریای بالتیک می‌گذرد و توسط گازپروم و چندین شرکت انرژی اروپایی تأمین مالی می‌شود. ساخت خط لوله جدید در سال ۲۰۱۱ برای توسعه خط نورد استریم و دو برابر کردن ظرفیت سالانه به ۱۱۰ میلیارد متر مکعب (۳٫۹ تریلیون فوت مکعب) آغاز شد. خط لوله نورد استریم ۲ در سپتامبر ۲۰۲۱ تکمیل شد، اما هنوز وارد خدمت نشده‌است. برنامه‌ریزی و ساخت این خط لوله به دلیل ترس از اینکه روسیه از آن برای مزیت ژئوپلیتیکی با اروپا و اوکراین استفاده کند، درگیر جنجال‌های سیاسی بود.

نورد استریم ۲
نقشه نورد استریم ۲
مکان
کشور	روسیه  آلمان
مختصات	۶۰٫۵۵۵۲۳۵°شمالی ۲۸٫۰۶۵۵۹۰°شرقی / 60.555235; 28.065590 (Slavyanskaya Compressor Station) ۵۴٫۱۴۴۲۰۱°شمالی ۱۳٫۶۴۶۳۱۴°شرقی / 54.144201; 13.646314 (Landing in Lubmin)
جهت کلی	شرق-غرب-جنوب
آغاز از	Ust-Luga، روسیه
گذر از	دریای بالتیک
پایان در	گرایفسوالد (لوبمین)، آلمان
اطلاعات کلی
گونه	گاز طبیعی
وضعیت	کنسل شده
شریک‌ها	گازپروم یونیپر وینترسهال اوام‌وی انژی اس.ای. شل پی‌ال‌سی
گرداننده	Nord Stream 2 AG
نصب‌کننده لوله	آلسیز (تا ۲۱ دسامبر ۲۰۱۹)
گذارنده لوله	Pioneering Spirit Solitaire
اطلاعات فنی
درازا	۱٬۲۳۴ کیلومتر (۷۶۷ مایل)
بیشینه انتقال	۵۵ میلیارد متر مکعب در سال (۱٫۹ بیلیون فوت مکعب در سال)
قطر لوله	۱٬۲۲۰ میلیمتر (۴۸ اینچ)
شمار ایستگاه‌های کمپرسور	۱
ایستگاه‌های کمپرسور	اسلاویانسکایا

در واکنش به اعلام ولادیمیر پوتین مبنی بر به رسمیت شناختن جمهوری خلق دونتسک و جمهوری خلق لوهانسک توسط روسیه و استقرار نیروها در این مناطق، اولاف شولتس، صدراعظم آلمان، صدور گواهینامه نورد استریم ۲ را در ۲۲ فوریه ۲۰۲۲ به حالت تعلیق درآورد.^[۱]

مسیر

نورد استریم ۲ از ایستگاه کمپرسور اسلاویانسکایا در نزدیکی بندر Ust-Luga، واقع در ۲٫۸ کیلومتری (۱٫۷ مایلی) جنوب شرقی روستای Bolshoye Kuzyomkino (Narvusi) در بخش کینگیسپسکی استان لنینگراد، در منطقه تاریخی اینگریا نزدیک به مرز استونی امتداد یافته و در شبه‌جزیره کورگالسکی در ساحل خلیج ناروا وارد خشکی می‌شود.^[۲] به جز بخش روسیه و دانمارک، مسیر نورد استریم ۲ عمدتاً مسیر نورد استریم ۱ را دنبال می‌کند.^[۳][۲]

کشور	درازا	توضیح	مجوز	ساخت و ساز
فدراسیون روسیه	۱۱۸ کیلومتر	ورود به خشکی، دریای بالتیک (آب‌های سرزمینی)
فنلاند	۳۷۴ کیلومتر	دریای بالتیک (منطقه انحصاری اقتصادی)	۵ آوریل ۲۰۱۸ موافقت دولت برای استفاده از EEZ فنلاند، مجوز ۱۲ آوریل ۲۰۱۸ برای ساخت و بهره‌برداری خط لوله طبق قانون آب[۴]	۲۱ اوت ۲۰۱۹ تکمیل نصب[۵]
سوئد	۵۱۰ کیلومتر	دریای بالتیک (منطقه انحصاری اقتصادی)	۷ ژوئن ۲۰۱۸ مجوز ساخت و بهره‌برداری برای بخش سوئدی مسیر[۶]
دانمارک	۱۴۷ کیلومتر	دریای بالتیک (منطقه انحصاری اقتصادی)	۳۰ اکتبر ۲۰۱۹ آژانس انرژی دانمارک مجوز ساخت مسیر جنوب شرقی را صادر کرد[۷][۸]
آلمان	۸۵ کیلومتر	دریای بالتیک (منطقه انحصاری اقتصادی و آب‌های سرزمینی)، ورود به خشکی	۳۱ ژانویه ۲۰۱۸

کشتی شرکت آلسیز که کار بارگذاری خط لوله را در دریای بالتیک انجام داد

پایونیرینگ اسپریت یکی از کشتی‌هایی بود که در لوله‌کشی شرکت داشت

منابع

1. "Nord Stream 2 says it has not filed for insolvency". Reuters. 2022-03-02. Retrieved 2022-03-03.
2. Ramboll, Nord Stream AG (April 2017). "Espoo Report. Nord Stream 2" (PDF). Ministry of the Environment of Estonia: 79–80, 523. Retrieved 3 May 2017. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
3. Nord Stream AG (2013). "Nord Stream Extension Project Information Document (PID)" (PDF). Ministry of the Environment of Estonia: 18. Archived (PDF) from the original on 19 June 2015. Retrieved 19 June 2015. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
4. "Permitting Process in Finland". Nord Stream 2. Archived from the original on 23 اكتبر 2020. Retrieved December 22, 2019. {{cite web}}: Check date values in: |archive-date= (help)
5. "Pipelay of Nord Stream 2 Completed in Finland". Nord Stream 2. August 21, 2019. Archived from the original on 1 March 2022. Retrieved December 22, 2019.
6. "Permitting Process in Sweden". Nord Stream 2. Archived from the original on 24 June 2021. Retrieved December 22, 2019.
7. "Permitting Process in Denmark". Nord Stream 2. Retrieved December 22, 2019.^{[پیوند مرده]}
8. "Denmark gives go-ahead for Nord Stream 2 Russian pipeline segment". DW. October 30, 2019. Retrieved December 22, 2019.

پیوند به بیرون