نوانخانه
مکانی که در آن غذا بدون هیچ هزینهای به عنوان خیریه در دسترس است / From Wikipedia, the free encyclopedia
نوانخانه (به انگلیسی: Soup kitchen)، جایی است که در آن به گرسنگان غذای ارزان یا رایگان داده میشود. اغلب آنها در محلههای کمدرآمد قرار دارند و اغلب افرادی از سازمانهای داوطلبانه مانند گروههای کلیسا یا گروههای اجتماعی در آنجا کار میکنند. نوانخانه گاهی غذا را از یک بانک غذا به صورت رایگان یا با قیمت پایین دریافت میکند، زیرا آنها به عنوان یک سازمان خیریه در نظر گرفته میشوند، که موجب میشود به افراد زیاد نیازمند خدماترسانی کند. وضعیت نواخانهها در انگلیس به گونه ای سخت و مشکل بود و کودکان را به سختترین روش بکار میگرفتند که گاهی بعضی از افراد در آنجا مرگ را بر زندگی ترجیح میدادند.
بسیاری از نوانخانههای تاریخی و مدرن فقط سوپ و تکهای نان میدهند. اما چندین مؤسسه که نام نوانخانه روی خودشان گذاشتهاند انواع دیگری از غذاها را هم سرو میکنند، بنابراین دانشمندان علوم اجتماعی بعضی اوقات آنها را هم همراه با آژانسهای مشابهی که برای رفع گرسنگی غذاهای گرم زیاد و متنوعی فراهم میکنند، مورد بحث قرار میدهند.
در حالی که هزاران سال است که جوامع مختلف از روشهای گوناگونی برای به اشتراک گذاشتن غذا با افراد گرسنه استفاده کردهاند، اولین نوانخانه به معنای جدید ممکن است در اواخر قرن هیجدهم ظهور کرده باشد. در اواخر قرن نوزدهم در تعدادی از شهرهای آمریکایی و اروپایی نوانخانههایی پیدا میشدند. در ایالات متحده و جاهای دیگر نوانخانهها بیشتر در قرن بیستم در دوران رکود بزرگ اهمیت یافتند. پس از جنگ جهانی دوم که شرایط اقتصادی بهبود یافت، نوانخانهها حداقل در اقتصادهای پیشرفته کمتر مورد استفاده قرار گرفتند. در ایالات متحده در دههٔ ۱۹۸۰ که رفاه اقتصادی کاهش یافت، استفاده از نوانخانهها دوباره از سر گرفته شد.
در قرن بیست و یکم، بدنبال افزایش جهانی قیمت مواد غذایی که در اواخر سال ۲۰۰۶ آغاز شد، استفاده از نوانخانهها در ایالات متحده و هم اروپا گسترش یافت. با شروع رکود بزرگ و بدتر شدن وضعیت اقتصادی افراد کم درآمد تقاضا برای خدمات نوانخانهها افزایش یافت. در بیشتر اروپا تقاضا پس از معرفی سیاستهای ریاضت اقتصادی از سال ۲۰۱۰ افزایش یافتهاست.