نقد قرآن
نقد کتاب قرآن / From Wikipedia, the free encyclopedia
منتقدان قرآن، ضمن به چالش کشیدن صحت تاریخی این کتاب که بنا به باورهای متعارف اسلامی، توسط جبرئیل به محمد، وحی شده است[1] تلاش میکنند تا نشان بدهند که دلایل اثبات نبوت محمد و آسمانی بودن قرآن، ضعیف و غیرقابلدفاع هستند[2] و در نقد قرآن چنین ادعاهایی مورد نقد و بررسی است:
- اینکه قرآن از عیبها و کاستیها پیراسته است
- هیچ سخن پوچ، تناقضآمیز و بیهودهای در آن پیدا نمیشود
- همه مطالب آن، بدون استثنا مطابق وجدان و اخلاق و فطرت پاک انسانی است، و با واقعیات و مسلمات علمی و عقلی سازگار است[3]
دستهای از منتقدان، ضمن رد اعجاز قرآن، روایت تاریخی ارائهشده توسط مورخان مسلمان را رد میکنند؛[4] و نیز از لحاظ تاریخی، آن را متکی به متون مقدسی میدانند که قبلاً وجود داشته است.[5]
دستهای از منتقدان، قرآن را از جهت اخلاقی، نقد میکنند. از جمله: آیات جهاد و همچنین خشونتی که در بخشهای قابلتوجهی از قرآن دربارهٔ کافران روا داشته میشود و همچنین مسائل اخلاقی شخص محمد به عنوان حامل قرآن.
ابنوَرّاق تضادهای درونی و ایرادات علمی در قرآن یافت و همچنین اشتباهات را با شفافیت و صحت و پیام اخلاقی آنها ارائه نمود.[5] رایجترین انتقادات شامل نوشته شدن قرآن بر اساس منابع ازپیشموجود، ثبات درونی، شفافیت و آموزههای اخلاقی آن هستند.