نظریه ثبات هژمونیک
From Wikipedia, the free encyclopedia
نظریه ثبات هژمونیک یا نظریه تحول قدرت (انگلیسی: Power transition theory) یک نظریه در باب قدرت در روابط بینالملل و ماهیت دوار جنگ است که توسط آبرامو ارگانسکی در سال ۱۹۵۸ ارائه شد. در این نظریه وی برداشتی سلسله مراتبی از قدرت و کارگزاران ارائه میدهد و قدرت را اصولاً قابل تحول میداند. از جمله بهترین منابع در این زمینه کتاب جنگ و تغییر در سیاست جهان از رابرت گیلپین است که ترجمه فارسی آن در ایران منتشر شدهاست.