نبرد هیستینگز
From Wikipedia, the free encyclopedia
نبرد هیستینگز (به انگلیسی: Battle of Hastings) (تلفظ بریتانیایی و آمریکایی هیستینگز: /ˈheɪstɪŋz/)،[2] نبردی در ۱۴ اکتبر سال ۱۰۶۶ میان ارتش نورمنی-فرانسوی ویلیام، دوک نورماندی،[پانویس 1] و ارتش آنگلوساکسونهای انگلیسی به رهبری هارولد گادوینسن بود. این نبرد آغازی برای فتح انگلستان توسط نورمنها بود و در ۷ مایلی (۱۱ کیلومتری) شمالغربی هیستینگز، در نزدیکی شهر امروزی باتل، ساسکس شرقی، رخ داد و با پیروزی قاطع نورمنها و شکست و مرگ هارولد همراه بود.
نبرد هیستینگز | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
بخشی از فتح انگلستان توسط نورمنها | |||||||
مرگ هارولد در نبرد هیستینگز، در بالای تصویر به زبان لاتین نوشته شده: «شاه هارولد کشته شد». | |||||||
| |||||||
طرفهای درگیر | |||||||
آنگلو-ساکسونها | نورمنها | ||||||
فرماندهان و رهبران | |||||||
هارولد گادوینسن | ویلیام فاتح | ||||||
قوا | |||||||
۵۰۰۰ تا ۱۲۰۰؛ بیشتر نیروهای پیاده فیرد و هاسکارل اندکی سواره نظام و کماندار |
۷۰۰۰ تا ۱۵۰۰۰؛ شوالیههای نورمان کمانداران مزدوران بریتون | ||||||
تلفات و خسارات | |||||||
نامشخص؛ احتمالاً بسیار زیاد | نامشخص؛ احتمالاً زیاد |
پیشزمینه این جنگ، مرگ پادشاه بیفرزند انگلستان، ادوارد خستو، در ژانویه ۱۰۶۶ بود که منجر به آغاز درگیری بر سر رسیدن به پادشاهی انگلستان، میان مدعیان شد. هارولد گادوینسن پس از مدت کوتاهی، زمام پادشاهی را در دست گرفت اما با ویلیام نورماندی، بردارش تاستینگ گادوینسن[3] و شاه نروژ، هارالد هاردرادا (هارالد سوم نروژ) روبهرو شد. تاستینگ به همراه هارالد[پانویس 2] توانست نیروها و ارتش پادشاه انگلستان را در ۲۰ سپتامبر ۱۰۶۶ در نبرد فولفورد به سختی شکست دهد، اما نیروهای متحد چند روز بعد در نبرد استمفورد بریچ از هارولد شکست خوردند تا هارولد از جانب شورشیان شمال قلمرو خود آسوده شود. مرگ تاستینگ و هارالد در استمفورد بریچ سبب شد تا ویلیام نورماندی، به عنوان تنها مدعی تاج و تخت انگلستان شناخته شود و زمانی که هارولد مشغول بازیابی توان نیروهای خود بود، ویلیام به همراه نیروهای خود در ۲۸ سپتامبر در بندر پونسی از کشتی خود پیاده شد و عازم فتح پادشاهی از سمت سواحل شد و هارولد نیز مجبور شد به سرعت عازم جنوب شود و در مسیر حرکت به سمت جنوب، نیروهای خود را جمعآوری کند.[4]
تعداد دقیق دو ارتش مشخص نیست، اما طبق گفتهها تعداد ارتش ویلیام ۱۰ هزار و تعداد نیروهای هارولد ۷ هزار نفر بودهاست. ترکیب نیروها واضحتر است؛ ارتش انگلیس تقریباً از پیادهنظام و تعداد اندکی کماندار تشکیل شده بود، در حالی که تنها نیمی از نیروی مهاجم پیادهنظام بودند، بقیه نیروها شامل کمانداران و سوارهنظام میشد. نبرد از ساعت ۸ صبح آغاز شد و تا غروب خورشید ادامه یافت. در ابتدا تلاش نیروهای ویلیام برای شکستن خطوط پیادهنظام آنگلوساکسونها ناموفق بود اما تغییر تاکتیک توسط ویلیام و مرگ ناگهانی هارولد بر اثر اصابت تیر سبب شد تا خطوط تدافعی انگلیسیها درهم بشکند و در آخر ارتش پادشاهی منهدم و به سمت شمال عقبنشینی کرد. پس از پایان این جنگ و چند نبرد کوچک دیگر، ویلیام نورماندی رسماً در کریسمس سال ۱۰۶۶ در کلیسا تاجگذاری کرد و خود را شاه انگلستان معرفی نمود.
در ادامه با وجود مقاومتها و شورشها برای جلوگیری از پیشروی ویلیام، نبرد در هیستینگز کلید اصلی ویلیام برای فتح انگلستان بود. همچنین نظر در باب میزان مرگ و میر سخت است، اما مورخین حدس میزنند که حدود ۲ هزار نفر از نیروهای ویلیام طی فتح انگلستان جان خود را از دست دادند. ویلیام پس از پایان یافتن جنگُ در محل نبرد خود با هارولد صومعهای به نام صومعه جنگ بنا کرد، که محراب آن محل قبر هارولد گادوینسن بود.