![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/19/PBB_GE_NRG1_206343_s_at_fs.png/640px-PBB_GE_NRG1_206343_s_at_fs.png&w=640&q=50)
نئورگولین ۱
From Wikipedia, the free encyclopedia
نئورگولین ۱ (انگلیسی: Neuregulin 1) یا بهاختصار «NRG1»، یک پروتئین اتصال سلولی (در سطح آن) است که در انسان توسط ژن «NRG1» کد میشود.[2][3] نئورگولین ۱ یکی از چهار پروتئین خانوادهٔ «نئو رِگولینها» ست که بر گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی عمل میکند.
نئورگولین ۱ به صورت ایزوفرمهای گوناگونی در اثر «پیرایش جایگزین» (Alternative splicing) ترشح میشود و این قابلیت را به این مولکول میدهد که عملکردهای متفاوتی داشته باشد.
نئورگولین ۱ برای رشد و تکامل بافت سیستم عصبی و قلب ضروری است.[4][5] نئورگولین در میلینسازی دستگاه عصبی مرکزی (CNS) دخیل است.[6] همچنین شواهد قابل استنادی وجود دارد که نشان میدهد نئورگولین ۱ در بلوغ، زندهماندن و تحرک سلولهای شوان نقش کلیدی دارد.[7] این پروتئین در ضمن یک فاکتور رشد قلبی است که از لایه درون رگی ترشح میشود و برای تکامل، حفظ ساختاری و عملکرد صحیحِ سلولهای قلب ضروری است و شاید بههمین دلیل، «نئورگولین ۱ نوترکیب انسانی» (rhNRG-1) بهطور بالقوه در درمان نارسایی قلب مؤثر خواهد بود.[8] سیگنالهای منتشره ناشی از فعلوانفعالات مابین نئورگولین ۱ و ErbB اثرات محافظی علیه آپوپتوز سلولهای قلبی (میوسیتها) دارد.[9] همچنین پژوهشهای اخیر نشان میدهد که نئورگولین ۱ بازسازی سلولهای قلبی را متعاقب سکته و از طریق هایپرپلازی ارتقا داده و از هایپرتروفی نواحی اطراف سکته، جلوگیری میکند.[10]
شواهدی وجود دارد که نشان میدهد ژن نئورگولین ۱ (NRG1)، یک ژن سرکوبگر تومور است.[11]
فعلوانفعالات مابین نئورگولین ۱ و ERBB4 احتمالاً در مکانیسم بیماریزایی اسکیزوفرنی نقش دارد.[12][13] همچنین بهنظر میرسد که این ملکولِ پروتئینی در بروز رفتارهای شبهاضطرابی اهمیت داشته باشد.