میدان توپخانه
میدان در تهران / From Wikipedia, the free encyclopedia
میدان توپخانه که پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران با نام رسمی میدان امام خمینی نامیده میشود و پیش از انقلاب با نام رسمی میدان سپه نامیده میشد، یکی از میدانهای تاریخی و مرکزی شهر تهران است. این میدان در سال ۱۲۸۴ هجری قمری در دوره ناصرالدین شاه و به دستور امیرکبیر ساخته و ساختمانهای گرداگرد آن بارها تخریب و نوسازی شدهاند. (امیر کبیر سال ۱۲۶۸ ه.ق مطابق با ۱۲۳۰ خورشیدی به قتل رسیده و در زمان ساخت میدان در قید حیات نبودهاست). میدان توپخانه از گذشتههای دور مرکز حمل و نقل و ترافیک شهر تهران و همچنین محل گردههماییهای اعتراضی و همچنین اعدام برخی از محکومان نامی بودهاست. این میدان هماکنون کانون اداری و تجاری بهشمار میرود.
نام(های) پیشین | میدان سپه |
---|---|
مکان | تهران، ایران |
ساخت | |
آغاز ساخت | ۱۲۴۶ شمسی (برابر با سال ۱۲۸۴ قمری و سال ۱۸۶۷میلادی) |
پایان ساخت | ۱۲۹۴ قمری |
سایر | |
طراح | محمدابراهیمخان آذربایجانی |
این میدان محل تقاطع خیابانهای اصلی و کلیدی شهر تهران است، به گونهای که خیابانهای لالهزار و فردوسی، بهترتیب از شمال شرق و شمال غرب؛ از غرب خیابان امام خمینی؛ از شرق، خیابان امیرکبیر (چراغ برق)؛ خیابانهای بابهمایون، و ناصرخسرو بهترتیب از جنوب غرب، و جنوب شرق، به این میدان میپیوندند.[1]