مکدانل داگلاس اف/ای-۱۸ هورنت
جت جنگنده چندمنظوره / From Wikipedia, the free encyclopedia
مکدانل داگلاس اف/ای-۱۸ هورنت (به انگلیسی: McDonnell Douglas F/A-18 Hornet) جت جنگنده چندمنظوره زِبَرصوتی دوموتوره و تک سرنشینهای است که در اواخر دهه ۱۹۷۰ بر اساس جنگنده آزمایشی وایاف-۱۷ توسط شرکت مکدانل داگلاس و نورتروپ برای استفاده در نیروی دریایی و تفنگداران دریایی آمریکا طراحی شد. این هواپیما هم توانایی نبردهای هوایی و هم قابلیت حمله به اهداف سطحی را دارد و مهمترین مأموریتهایی که برای آن تعریف شده شامل دفاع هوایی از ناوگانهای دریایی، اسکورت جنگندههای دیگر، سرکوب پدافند هوایی دشمن، حملات ضربتی و بمباران اهداف زمینی و دریایی، مأموریتهای برتری هوایی، رهگیری جنگندهها و بمبافکنها و موشکهای دشمن، پشتیبانی نزدیک هوایی، و شناسایی هوایی میشود. اف-۱۸ برای انجام مأموریت شبانهروزی در هر نوع شرایط آبوهوایی طراحی شده و قابلیت سوختگیری در هوا و فرود و پرواز از ناوهای هواپیمابر را دارد.[2]
مکدانل داگلاس اف/ای-۱۸ هورنت | |
---|---|
اف/ای-۱۸ هورنت در پرواز در نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا | |
کاربری | جنگنده چندمنظوره جنگنده رهگیر جنگنده برتری هوایی جنگنده اسکورت |
کشور سازنده | آمریکا |
تولیدکننده | مکدانل داگلاس (۱۹۷۴-۱۹۹۷) در نورثروپ (۱۹۹۴-۱۹۷۴) بوئینگ (۱۹۹۴-اکنون) |
نخستین پرواز | ۱۸ نوامبر ۱۹۷۸؛ ۴۵ سال پیش (۱۹۷۸-18}}) |
معرفیشده در | ۷ ژانویه ۱۹۸۳ (سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا) ۱ ژوئیه ۱۹۸۴ (نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا) |
بازنشستگی | ۲۰۱۹ (مکدانل داگلاس اف/ای-۱۸ هورنت، نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا) ۲۰۲۱ (نیروی هوایی سلطنتی استرالیا) |
وضعیت | در حال خدمت |
کاربر اصلی | نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا (پیشین) سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا نیروی هوایی سلطنتی استرالیا (پیشین) نیروی هوایی اسپانیا |
تعداد ساختهشده | F/A-18A/B/C/D: ۱۴۸۰[1] |
هزینه هر فروند | F-18C/D: الگو:AircraftCost |
توسعهیافته از | نورثروپ وایاف-۱۷ |
گونهها | مکدانل داگلاس سیاف-۱۸ هورنت وسیله تحقیقاتی آلفای بالا |
توسعهیافته به | بوئینگ اف/ای-۱۸ سوپر هورنت بوئینگ ایکس-۵۳ |
این جنگنده به سفارش نیروی دریایی آمریکا به عنوان جایگزینی برای جنگنده اف-۴ فانتوم، و هواپیماهای تهاجمی ِ آ-۴ اسکایهاوک و آ-۷ کرسر و به عنوان مکملی برای جنگنده رهگیر اف-۱۴ ساخته شد. اولین پرواز آزمایشی اف-۱۸ در سال ۱۹۷۸ انجام شد و از سال ۱۹۸۳ وارد فعالیت رسمی در نیروی دریایی آمریکا شد. در مجموع ۱۴۸۰ فروند از این هواپیما در مدلهای آ، بی، سی و دی ساخته شده و به کشورهای کانادا، استرالیا، کویت، فنلاند، اسپانیا و سوئیس هم صادر شدهاست. همهکارگی و توانایی انجام مأموریتهای متنوع و اعتمادپذیری بالا از امتیازات این جنگنده است اما به دلیل برد عملیاتی و ظرفیت حمل مهمات کم در مقایسه با جنگندههای دیگر مورد انتقاد قرار گرفتهاست. ابتدا نام اف-۱۸ هورنت (Hornet به معنی زنبور سرخ) برای این جنگنده انتخاب شده بود اما پس از مدتی برای تأکید بر قابلیتهای تهاجمی (حمله به اهداف سطحی) این هواپیما کد اف/ای (اف مخفف فایتر به معنی جنگنده و ای مخفف اتک به معنی تهاجمی) است برای نامگذاری این هواپیما انتخاب شد.[3]
اف/ای ۱۸ هورنت همچنین پایهای برای طراحی جنگنده بزرگتر و پیشرفتهتر اف/ای-۱۸ئی/اف سوپر هورنت بود. سوپر هورنت در دهه ۱۹۹۰ جایگزین جنگنده زمینی آ-۶ اینترودر و در سال ۲۰۰۶ جایگزین جنگندههای سالخورده اف-۱۴ تامکت در نیروی دریایی آمریکا شد.
حداکثر سرعت اف-۱۸ در ارتفاع ۱۲۱۹۰ متری به ۱٫۸ ماخ معادل ۱۹۱۵ کیلومتر در ساعت میرسد. برد عملیاتی آن با دو موشک هوابههوای کوتاهبرد ایم-۹ حدود ۲ هزار کیلومتر و شعاع عملیاتی آن در مأموریتهای هوا به هوا ۷۴۰ کیلومتر است. نیروی محرکه هواپیما را دو موتور توربوفن ساخت شرکت جنرال الکتریک تأمین میکنند. حداکثر ظرفیت حمل مهمات اف-۱۸ هم ۶۲۱۵ کیلوگرم است که میتواند شامل انواع موشکها، راکتها و بمبها یا مخزن سوخت اضافی باشد.[4]