بازیگر آمریکایی From Wikipedia, the free encyclopedia
مکالی کارسن کالکین (انگلیسی: Macaulay Carson Culkin؛ زادهٔ ۲۶ اوت ۱۹۸۰) بازیگر اهل ایالات متحده آمریکا است.
مکالی کالکین چوچه | |
|---|---|
.jpg) | |
| نام هنگام تولد | مکالی کارسن کالکین |
| زادهٔ | ۲۶ اوت ۱۹۸۰ (۴۴ سال) نیویورک، ایالات متحده آمریکا |
| ملیت | آمریکایی |
| پیشه(ها) | بازیگر و موسیقی‌دان |
| سال‌های فعالیت | ۱۹۸۵–۱۹۹۴ ۲۰۰۳–اکنون |
| همسر | ریچل ماینر (۱۹۹۸–۲۰۰۲) |
| شریک‌های زندگی |
|
| فرزندان | ۱ |
او با بازی در نقش کوین مک‌کالیستر در دو قسمت نخست مجموعه فیلم‌های تنها در خانه (Home Alone) و نقش اصلی فیلم ریچی ریچ (Richie Rich) به شهرت رسید. اما اوج موفقیت او زمانی بود که به‌عنوان موفق‌ترین بازیگر کودک پس از شرلی تمپل شناخته شد.[1] وی نامزد دریافت جایزه گلدن گلوب سال ۱۹۹۱ برای بهترین بازیگر مرد (فیلم تنها در خانه) بود.[2] روری کالکین و کایرن کالکین بازیگران سینما، برادران کوچکتر او هستند.
کالکین در نیویورک زاده شد. او فرزند پاتریشیا برنتروپ و کریستوفر کیت کالکین بازیگر پیشین تئاتر برادوی است. مکالی سومین بچه در میان هفت فرزند خانواده است. او ۴ برادر به نام‌های شین، روری، کیرن و کریستین و ۲ خواهر به نام‌های داکوتا و کوئن دارد. او همچنین برادرزادهٔ بانی بدلیا (هنرپیشه) است.
هنگامی که مکالی پانزده ساله بود، پدر و مادرش بر سر نگهداری او کشمکش داشتند، اما سرانجام سرپرستی او به پدرش واگذار شد.[3] او در سال ۱۹۹۸ با ریچل ماینر ازدواج کرد و زندگی مشترک‌شان تا سال ۲۰۰۰ ادامه داشت. پس از آن در سال ۲۰۰۲ با دوست دختر اوکراینی‌اش، میلا کونیس ازدواج کرد. در ژانویه ۲۰۱۱ کونیز اعلام کرده که او و مکالی از هم جدا شدند. در همین زمان بود که مشکلات مکالی کالکین افزایش یافت.
مکالی کالکین پس از شکست عشقی در دومین ازدواجش، به هروئین و الکل روی آورد. پزشکان اعلام کردند که بدن مکالی در حالت خطرناکی قرار دارد و اگر مواد را ترک نکند سرانجام باعث مرگ وی می‌شود. او سرانجام مواد را ترک کرد و بهبود یافت.
کالکین بازیگری را از چهار سالگی آغاز کرد. او در این سن بر روی صحنه ارکستر سمفونیک نیویورک ظاهر شد. او پس از آن در طول دهه هشتاد میلادی در چند نقش تئاتر و تلویزیون نقش‌آفرینی کرد. مکالی جدی‌ترین نقش‌اش در یک فیلم سینمایی را با بازی در فیلم عمو باک در سال ۱۹۸۹ شروع کرد و پس از آن با بازی موفق‌اش در فیلم‌های کمدی تنها در خانه (۱۹۹۰) و تنها در خانه ۲: گمشده در نیویورک (۱۹۹۲) به شهرت و محبوبیت رسید. او در چهارده سالگی به علت فشار کاری، از این حرفه خداحافظی کرد و چند سال بعد در سال ۲۰۰۳ و در ۲۳ سالگی به این حرفه بازگشت. او از دوستان صمیمی مایکل جکسون بود و حتی مدت زیادی را در خانه مایکل جکسون می‌گذراند و با او به تعطیلات می‌رفت. همین دوستی باعث حضورش در نماهنگ «سیاه یا سفید» مایکل جکسون شد. او در دادگاه مایکل جکسون (۲۰۰۵) شهادت داد که در موارد بیشماری در تخت‌خواب مایکل خوابیده‌است و گفت که هیچگاه جکسون وی را مورد آزار و اذیت جنسی قرار نداده و حتی او را با قصد بد، لمس نکرده‌است. او اتهامات وارده به جکسون را «کاملاً مسخره» خواند.[4]
او پس از بازگشت به حرفه بازیگری هرگز موفق به تکرار موفقیت‌های دوران کودکی و نوجوانی‌اش نشد.[نیازمند منبع]
| سال | فیلم | نقش |
|---|---|---|
| ۱۹۸۵ | نمیه شب | هالوین کید |
| ۱۹۸۸ | موشک جبل‌الطارق | سای بلو بلک |
| ۱۹۸۸ | صبح تو را می‌بینم | بیلی لیوینگستون |
| ۱۹۸۹ | عمو باک | مایلز راسل |
| ۱۹۸۹ | نردبان یعقوب | گیب سینگر |
| ۱۹۹۰ | تنها در خانه | کوین مک‌کالیستر |
| ۱۹۹۱ | تنهای بی‌کس | بیلی مالدون |
| ۱۹۹۱ | دختر من | توماس جی سِنِت |
| ۱۹۹۲ | تنها در خانه ۲: گمشده در نیویورک | کوین مک‌کالیستر |
| ۱۹۹۳ | پسر خوب | هنری اونز |
| ۱۹۹۳ | فندق‌شکن | شاهزاده فندق‌شکن |
| ۱۹۹۴ | گرفتن مانند پدر | تیمی گلیسِن |
| ۱۹۹۴ | ارباب صفحات | ریچارد تایلر |
| ۱۹۹۴ | ریچی ریچ | ریچی ریچ |
| ۲۰۰۳ | گروه هیولا | مایکل الیگ |
| ۲۰۰۴ | نجات‌یافته! | رولند |
| ۲۰۰۴ | جروسیلمسکی سیندرام | جان مک‌گاورن |
| ۲۰۰۷ | سکس و صبحانه | جیمز هندرسون |
| ۲۰۱۱ | فراری اشتباه | خودش |
| ۲۰۱۵ | علاالدین آدام گرین | راف |
| ۲۰۱۹ | تغییر زمین | ایان |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
