موشک ضدکشتی
From Wikipedia, the free encyclopedia
موشک ضد کشتی، گونهای موشک هدایتشونده است که برای حمله به کشتیها و قایقهای بزرگ طراحی و ساخته شدهاست. بیشتر این موشکها توانایی حرکت در سطح آب را دارند و از ترکیب سامانه هدایت فیزیکی و راداری استفاده میکنند. برخی از آنها هم از هدایت گرمایاب برای تعقیب حرارتی که از کشتیها منتشر میشود، استفاده میکنند. همچنین امکان هدایت رادیویی موشکهای ضدکشتی در طول مسیر هم وجود دارد.
نخستین موشکهای ضد کشتی در آلمان نازی طراحی و ساخته شدند و از هدایت رادیویی استفاده میکردند. آنها سال ۱۹۴۳ در جبهه مدیترانه به موفقیتهایی دست یافتند و موفق به غرقکردن یا آسیب شدید به ۴۴ کشتی شدند. این موشکها میتوانند از جنگافزارهای گوناگون شامل کشتیهای جنگی، هواپیما، بالگرد، حملکنندههای زمینی (مانند کامیون)، آتشبارهای ساحلی و زیردریایی شلیک شوند.