موزه ایران باستان
نخستین موزه ایران From Wikipedia, the free encyclopedia
موزهٔ ایران باستان با نام رسمی موزه ملی ایران،[1] اولین موزهٔ ایران (به شکل یک سازهٔ مستقل)، در بخش غربیِ میدان مشق تهران در خیابان سی تیر جای دارد. ساخت این موزه در ۲۱ اردیبهشت سال ۱۳۰۸ خورشیدی به دستور رضاشاه، توسط معمار فرانسوی آندره گُدار شروع شد. ساختمان موزه در سال ۱۳۱۶ به اتمام رسید و موزه برای بازدید عموم افتتاح شد.
| موزه ایران باستان | |
|---|---|
 | |
 داخل «موزه ملی ایران» قرار دارد. | |
| نام | ساختمان موزه ایران باستان ، موزه ملی ایران |
| کشور | ایران |
| استان | تهران |
| شهرستان | تهران |
| اطلاعات اثر | |
| نوع بنا | موزه |
| کاربری | موزه |
| کاربری کنونی | موزه |
| دیرینگی | پهلوی اول |
| دورهٔ ساخت اثر | رضاشاه |
| بانی اثر | آندره گدار |
| اطلاعات ثبتی | |
| شمارهٔ ثبت | ۱۷۶۵ |
| تاریخ ثبت ملی | ۲۶ آبان ۱۳۷۵ |
| اطلاعات بازدید | |
| امکان بازدید | دارد |
زمین اختصاص‌یافته به این موزه ۵۵۰۰ مترمربع است که ۲۷۴۴ متر مربع زیربنای آن است.
از آن‌جایی که طرح و نقشهٔ یک موزه باید با موضوع و اشیای داخل آن ارتباط و هماهنگی داشته و با تاریخ و هنر آن سرزمین مرتبط و پیوسته باشد، از این نظر، نما و سردر ورودی موزه به سبک نمای ایوان کسری ساخته شد. (ایوان کسری نام کاخ شناخته‌شدهٔ شهر تیسفون پایتخت دولت ساسانی است که ایوان آن ۳۵ متر بلندی، ۵۰ متر پهنا و ۲۵ متر ژرفا دارد). رنگ آجرها نیز به همین منظور به رنگ سرخ تیره تعیین شده تا نمایانگر معماری عصر ساسانی باشد. بنای موزه حدود ۱۱٬۰۰۰ متر مربع است که ساختمان اصلی آن در سه طبقه ایجاد شده‌است.
معماران این ساختمان آندره گدار به همراه ماکسیم سیرو معماران فرانسوی بوده‌است که در طراحی آن کاخ کسری در شهر تیسفون در دوران ساسانی را در ذهن داشته‌است.[2][3][4][5] آغاز ساخت آن سال ۱۳۱۴ خورشیدی است که در مدت دو سال عملیات ساختمانی آن به وسیله حاج عباسعلی معمار و استاد مراد تبریزی تکمیل و در سال ۱۳۱۶ خورشیدی رسماً گشایش یافت.
در آغاز طبقهٔ اول موزه به بخش ایران پیش از اسلام و طبقهٔ دوم موزه به بخش پس از اسلام اختصاص یافت.
گسترش کاوشهای باستان‌شناختی و ازدیاد روزافزون آثار در موزهٔ ایران باستان، موجب شد که این موزه طی چند مرحله، گسترش کمی و کیفی یا در حد فاصل سال‌های ۱۳۵۷ تا ۱۳۷۰، علاوه بر تعویض ویترین‌های موزه، نوسازی سیستم گرمایشی و سیستم برقی موزه، واحدهایی تحت عنوان انبار و گنجینه در زیر موزه، ساخته و اضافه شد.
در سال ۱۳۷۵، آثار دوران اسلامی، رسماً از موزه ایران باستان منفک و به ساختمان مجاور موزه که ساختمان که از سال ۱۳۳۷ ساخته شده بود، منتقل شد.
این ساختمان که در سال ۱۳۳۷، در ابتدا با هدف احداث موزه مردم‌شناسی ساخته شده بود که پس از انقلاب، با ایجاد سازمان میراث فرهنگی و تمرکز اشیاء باستانی در موزه ایران باستان، طرح تغییر نام کلی موزه، به موزه ملی ایران و اضافه شدن موزه‌ای تحت عنوان موزهٔ اسلامی مطرح و اجرا شد که در نهایت در سال ۱۳۷۵ با گشایش رسمی موزه دوران اسلامی، مجموعه موزه ایران باستان و موزه دوران اسلامی، تحت عنوان موزه ملی ایران رسمیت یافت.
ثبت ملی در جمع آثار ملی ایران
ساختمان این موزه در تاریخ ۲۶ آبان ۱۳۷۵ با شمارهٔ ثبت ۱۷۶۵ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.[6]
قدیمی‌ترین دست ساخته بخش پارینه سنگی سالن که از سنگ کوارتز ساخته شده‌اند، مربوط به حوزهٔ رودخانهٔ کشف رود در شرق مشهد هستند و بیش از یک میلیون سال قدمت دارند. از دیگر مجموعه‌های قدیمی این بخش دربند و گنج پر مربوط به استان گیلان و شیوه تو در نزدیکی مهاباد است که حدود هفتصد تا دویست هزار سال قدمت دارند. از دوره‌های پارینه سنگی میانی و دوران نوسنگی نیز آثار جالب توجهی در سالن موزه به چشم می‌خورد که بین دویست هزار تا حدود دوازده هزار سال قدمت دارند. از دورهٔ پارینه سنگی میانه که هم‌زمان با حضور انسان نئاندرتال در ایران است ابزارهای ساخته شده از سنگ آتش زنه و بقایای سنگوارهٔ جانوران مربوط به غارهای منطقه زاگرس و فلات مرکزی ایران از جمله غارهای بیستون و خرم‌آباد به نمایش درآمده‌است.
در دورهٔ پارینه سنگی جدید که مصادف با گسترش انسان هوشمند امروزین در ایران است، ساخت تیغه ابزار رواج یافت. قدیمی‌ترین بقایای انسان کشف شده در ایران در این بخش دیده می‌شود که به دندان وزمه مشهور است. این دندان کهن‌ترین بقایای سنگوارهٔ انسان در ایران است که به‌طور مستقیم تاریخ‌گذاری شده و در غاری بنام وزمه در نزدیکی کرمانشاه کشف شده‌است. این دندان آسیای کوچک که مربوط به کودکی نُه ساله است، به روش طیف‌سنجی گاما سال‌یابی شده که تاریخی بین ۲۰ تا ۲۵ هزار سال پیش را نشان می‌دهد.
در دوره پارینه سنگی جدید ساخت ابزارهای استخوانی و استفاده از تزیینات شخصی مانند آویز صدفی، دندان حیوانات و گل اُخرا نیز در این دوره در ایران متداول شد. از مکانهای مهم این دوره غار «یافته» (لرستان) است که نمونه‌هایی از اشیا آن در سالن موزه به نمایش درآمده‌است. از دوره بعدی (فراپارینه سنگی) که ویژگی‌های آن ابداع ابزارهای ترکیبی، کاربرد سنگ‌ساب و نگهداری مواد خوراکی است، نمونه‌هایی از غار «علی‌تَپه» (مازندران)، غار «شَلَم» (ایلام) و چند مکان دیگر به نمایش درآمده‌است.
از دوره نوسنگی و روستانشینی آثاری چون قدیمی‌ترین خشت ایران از تپه گنج‌دره، قدیمی‌ترین پیکرک‌های گلی انسان و حیوان از تپه سراب و ابزارهای سنگی در سالن به نمایش درآمده‌است. شوش (خوزستان)، اسماعیل‌آباد و چشمه‌علی (تهران)، تل‌باکون (فارس) از محوطه‌های بسیار مهم در هزاره‌های پنجم و چهارم پ.م. (دوره مس و سنگ) در ایران هستند که نمونه‌هایی از سفالینه‌های منقوش آن‌ها در سالن دیده می‌شود. از نقش‌های مورد توجه در این دوره می‌توان به نقش ساده شده بز کوهی اشاره کرد که در سطح ظروف سفالین اسماعیل‌آباد و چشمه‌علی دیده می‌شوند.
ظروف سنگی جیرفت و شهداد با نقوش متنوع مانند نبرد انسان با جانوران اساطیری و نقش مایه‌های هندسی، جانوری و گیاهی از نمونه‌های شاخص این ظروف منقوش‌اند که در ویترین‌ها به نمایش درآمده‌اند. از دیگر آثار مهم این دوره در سالن موزه پیکر گلی از شهداد است که نشان‌دهنده نیم‌تنه مردی برهنه با دستان جمع شده بر روی سینه، احتمالاً در حالت نیایش نشان داده شده‌است.
ظروف، ادوات جنگی، اشیا تزئینی، پیکرک‌های انسانی و جانوری از جمله اشیای فلزی اواخر عصر مفرغ و آغاز عصر آهن هستند که در سالن به‌نمایش درآمده‌اند. همچنین سفال خاکستری با سطح صیقلی و داغ‌دار و همچنین ظروف با لوله‌های ناودانی، ظروف با فرم‌های جانوری و انسانی و ریتون‌ها (ظروف جانورسان) و اشیای آهنی نیز از دیگر اشیا به نمایش درآمده‌است.
تعدادی از اشیای به نمایش درآمده در بخش پیش از تاریخ سالن متعلق به تمدن ایلام است. از تمام دوره‌های ایلامی آثار هنری فراوانی برجای مانده، اما دوره ایلام میانه یکی از پرشکوه‌ترین ادوار سه‌گانه ایلامی‌ها است. معبد چغازنبیل یکی از مهم‌ترین بقایای معماری این دوره است که آثار قابل توجهی مانند پیکره گاو با کتیبه، لوله‌های شیشه‌ای، آجر نوشته‌ها و کلون در از آن به دست آمده که در سالن به نمایش درآمده‌است. لوله‌های شیشه‌ای چغازنبیل از جمله قدیمی‌ترین نمونه‌های شیشه در ایران است. پیکره‌سازی، ساخت ظروف تزئینی از قیر طبیعی، نقوش برجسته، مهرهای استوانه‌ای، پیکرک‌ها به صورت نقش برجسته قالبی، آجرهای لعاب‌دار، اشیای بدل چینی، اشیای مفرغی و سردیس‌های تدفینی از دیگر جنبه‌های هنر ایلامی‌ها در ادوار گوناگون است که در سالن ایران باستان نمونه‌هایی از آن‌ها دیده می‌شود.
آثار قابل انتساب به دوره ماد در سالن موزه از مکانهای باستانی نوشیجان، حسنلو، گودین و باباجان به دست آمده‌اند. در این دوره، ساخت اشیا آهنی گسترش یافت که از نمونه‌های بارز آن در سالن می‌توان به اشیا حسنلو اشاره کرد. در این دوره سفالینه‌های لعاب‌داری زیبایی ساخته می‌شد که یک نمونه جالب توجه آن تنگ لعاب‌دار زیویه است نقش دو بز را در دو سوی یک گل لوتوس به نمایش گذاشته‌است.
موزه ملی ایران به عنوان دومین مخزن مالی مهم کشور و بزرگ‌ترین موزه باستان‌شناسی و تاریخ ایران از زمانی که آندره گدار، باستان‌شناس فرانسوی، در سال ۱۳۱۶ شمسی بنیان آن را نهاد، تاکنون ۱۹ مدیر به خود دیده‌است.[7] مدیرانی که بیشتر از چهره‌های شاخص علمی و آشنا به حوزه میراث فرهنگی و باستان‌شناسی بوده‌اند.[7]
دوره پهلوی
| ردیف | نام | تحصیلات | فعالیت‌ها | دوره مدیریت |
|---|---|---|---|---|
| ۱ | آندره گدار | معمار، باستان‌شناس و پژوهشگر فرانسوی | سرپرست اداره عتیقات و موزه ایران باستان، مؤسس موزه ملی ایران، طراح ساختمان کتابخانه ملی، آرامگاه‌های حافظ (حافظیه)، فردوسی و سعدی، بنیانگذار دانشکده هنرهای زیبا در دانشگاه تهران و اولین مدیر این دانشکده | ۱۳١٨ تا ؟ |
| ۲ | سلیمان سپهبدی | باستان‌شناسی | از دوره فعالیت وی اطلاع چندانی در دست نیست. عضو انجمن معارف و بازرسی اداره عتیقات | ؟ تا ١٣٢٨ |
| ۳ | مهدی بهرامی | دکترای باستان‌شناسی از آمریکا | فعالیت در بخش اسلامی موزه دولتی برلین، تالیفاتی مانند صنایع ایران و ظروف سفالین، سفال گرگان و … | ۱۳۲٨ تا ١٣٣٠ |
| ۴ | محمدتقی مصطفوی | باستان‌شناس علم حقوق، متخصص باستان‌شناسی هخامنشی و عهد سلجوقی | مدیر اداره کل باستان‌شناسی، مدیر موزه ایران باستان و انجمن آثار ملی، تالیفات در زمینه تاریخ فرهنگ باستان‌شناسی در ایران مانند اقلیم پارس، امانت داری خاک و … | ١٣٣٠ تا ١٣٣۴ |
| ۵ | علی حاکمی | دکترای باستان‌شناسی | فعالیت در بخش تاریخی موزه ایران باستان، هیئت‌های کاوش، انتشار کتاب کاوشهای شهداد که در ایتالیا نیز انتشار یافت. راه اندازی چندین موزه مانند موزه پارس شیراز و چهلستون | ۱۳۳۴ تا ١٣۴۵ |
| ۶ | عزت‌الله نگهبان | دکترای باستان‌شناسی از دانشگاه پنسیلوانیا | نجات بخشی محوطه‌های تاریخی، تأسیس مؤسسه باستان‌شناسی دانشگاه تهران، حضور در اداره کل باستان‌شناسی، پایه‌گذار نخستین کاوشهای مستقل ایرانی در مارلیک و هفت تپه، متحول کردن ساختار آموزشی این رشته، انتشار کتابهایی در سطوح جهانی | ۱۳۴۵ تا ١٣۵٢ |
| ۷ | عبدالحسین شهیدزاده | تحصیل در رشته باستان‌شناسی و تاریخ هنر، دانش‌آموخته دانشگاه تهران | کاوش در محوطه‌های ساسانی سندس، دوخالکوه و تلارک تالش، خرس چاک و سه پستانک، گورستان باستانی داماش عمارلو، محوطه اشکانی در شمام رستم‌آباد و … | ۱۳۵۲ تا ١٣۵۴ |
| ۸ | فیروز باقرزاده | دکترای باستان‌شناسی و تاریخ هنر اسلامی در فرانسه | نخستین رئیس کمیته میراث جهانی در سال ۱۹۷۷، پیشنهاد ثبت جهانی تخت جمشید، زیگورات چغازنبیل و میدان نقش جهان | ۱۳۵۴ تا ١٣۵۵ |
| ۹ | محمدیوسف کیانی | دکترای باستان‌شناسی و تاریخ هنر دوره اسلامی از دانشگاه لندن | کاوش در جرجان، بررسی دشت‌های گرگان، رئیس موزه‌های ایران، تدریس در سمت دانشیاری گروه باستان‌شناسی دانشگاه تهران، انتشار بیش از ۳۰ کتاب در زمینه باستان‌شناسی و هنر معماری و مقالات در مجامع داخلی و بین‌المللی | ۱۳۵۵ تا ١٣۵٧ |
جمهوری اسلامی
| ۱۰ | سیف‌الله کامبخش‌فرد | باستان‌شناس، کاوشگر و پژوهشگر و مؤلف | ساماندهی و آزادسازی مجموعه باستانی کنگاور، عضو بخش پیش از تاریخ موزه ایران باستان و مسئول آرشیو این موزه، دستیار عزت‌الله نگهبان را در اداره مؤسسه باستان‌شناسی دانشگاه تهران، کارشناس مسؤول باستان‌شناسی در مرکز باستان‌شناسی ایران، فعالیت در کاوشهای مارلیک، چراغعلی تپه در گیلان و … | ۱۳۵۸ تا ١٣۶٠ |
| ۱۱ | نصرت‌الله معتمدی | باستان‌شناس | مهم‌ترین فعالیتش ذوب کردن لوح زرین یکی از چهار لوح هخامنشی! او در سال ۱۳۷۷ به جرم تخریب اموال ملی به پرداخت عین المال محکوم و راهی زندان شد. | ۱۳۶٠ تا ١٣۶١ |
| ۱۲ | غلامرضا معصومی | دکترای باستان‌شناسی | رئیس مرکز باستان‌شناسی ایران، انتشار کتابهایی از جمله سیراف یا بندر طاهری، تاریخچه علم باستان‌شناسی، دفتر نخست از دائرةالمعارف اساطیر جهان و … | ۱۳۶۱ تا ١٣۶۶ |
| ۱۳ | جلیل گلشن بافقی | دانش‌آموخته کارشناسی ارشد باستان‌شناسی و تاریخ هنر از دانشگاه تهران | معاون پژوهشی سازمان میراث فرهنگی، ساماندهی و بازگشایی بخشهایی از موزه که تعطیل یا در حال مرمت بود. پی‌گیری پرونده ثبت آثار ایرانی در فهرست میراث جهانی | ۱۳۶۶ تا ١٣٧۴ |
| ۱۴ | احمد تهرانی مقدم | دانش‌آموخته باستان‌شناسی از دانشگاه تهران | مهیا شدن زمینه ساخت و راه اندازی موزه دوران اسلامی، فعالیت در مرکز باستان‌شناسی ایران، سرپرستی هیئت‌های کاوش | ۱۳۷۴ تا ؟ |
| ۱۵ | محمدرضا کارگر | دانش‌آموخته باستان‌شناسی از دانشگاه تهران | راه اندازی نمایشگاه‌های بین‌المللی در موزه‌های بزرگ جهان، عقد پیمان نامه با موزه‌های بزرگ جهان | ؟ تا ١٣٨۶ |
| ۱۶ | محمدرضا مهراندیش | فارغ‌التحصیل کارشناسی ادبیات از دانشگاه علامه؟ | تدوین پیش نویس طرح جامع موزه ملی ایران، مدیر روابط عمومی سازمان میراث فرهنگی | ١٣٨۶ تا ١٣٨٨ |
| ۱۷ | آزاده اردکانی | لیسانس میکروب‌شناسی از دانشگاه آزاد؟ | تلاش‌های انجام شده توسط مدیران پیشین برای ثبت جهانی بقعه شیخ صفی الدین و بازار تبریز در این دوره به سرانجام رسید، سابقه ۲۰ روزه معاونت مدیر موزه ملی، دبیر بین‌الملل سایت میراث آریا، سردبیر نشریه پارسه | ١٣٨٨ تا ١٣٩٠ |
| ۱٨ | داریوش اکبرزاده | دکترای فرهنگ و زبان‌های باستانی از دانشگاه آزاد تهران (واحد علوم تحقیقات) | ؟ | ۱۳۹۰ تا ١٣٩۴ |
| ۱۹ | جبرئیل نوکنده | دکترای باستان‌شناسی از مؤسسهٔ باستان‌شناسی خاور نزدیک برلین | دایر کردن بخش مربوط به دوره ماقبل تاریخ، اتمام عملیات مرمت موزه هنرهای اسلامی پس از ۹ سال، یکپارچه سازی داده‌های بخش‌های مختلف، سازماندهی مناطق ذخیره‌سازی و تولید کاتالوگ‌های مختلف از مجموعه‌های مهم موزه و برگزار کردن برنامه‌های مشترک میان موزه ملی ایران و بزرگ‌ترین موزه‌های سراسر دنیا مثل لوور، برلین و… | ۱۳۹۴ تا کنون |
محمدتقی بهار در هنگام افتتاح موزۀ ایران باستان قصیده‌ای سرود که بیت پایانی آن با حساب ابجد عدد ۱۳۱۴ سال آغاز به کار آن را نشان می‌دهد:[9]
| بنوشت بهار از پی تاریخ بنایش | این موزۀ‌عالی شود آرایش ایران |
نمای بیرونی و ورودی
ساختمان موزهٔ ایران باستان، اثر آندره گدار
ورودی ساختمان موزهٔ ایران باستان
ورودی موزهٔ ایران باستان در نور شب
تابلوی ورودیِ موزه
موزه پیش از تاریخ
ظرف سفالی کشف شده در شهر سوخته
.jpg)
.jpg)
موزه دوران تاریخی
_Statue_in_Iran-e_Bastan_Museum.jpg)
- فهرست موزه‌های ایران
- فهرست موزه‌های تهران
- تکوک طلایی بز کوهی هگمتانه
- تندیس برنزی بزرگ‌زاده اشکانی
- چراغ روغن‌سوز سرامیکی
- نقاب‌های غار کلماکره
- جام طلای حسنلو
- جام طلایی شیر دال و گاو بال‌دار
- جام طلایی دو شیر
- جام نقره‌ای زن عیلامی
- موزه لوور
- موزه متروپولیتن نیویورک
- موزه بریتانیا
- موزه پرگامون برلین
- آندره گدار
- سفالینه شهر سوخته
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
