موراساکی شیکیبو
رماننویس و شاعر ژاپنی / From Wikipedia, the free encyclopedia
موراساکی شیکیبو (به ژاپنی: 紫式部) (زاده ۹۷۳ – درگذشته ۱۰۱۴ یا ۱۰۲۵) رماننویس ژاپنی، شاعر شعر ژاپنی و ندیمه در دربار امپراتوری در کیوتو در دوره هیآن بود. او را بیشتر به عنوان نویسنده داستان گنجی میشناسند که بهطور گسترده به عنوان یکی از اولین رمانهای جهان شناخته میشود. این رمان به زبان ژاپنی و در حدود ۱۰۰۰ و ۱۰۱۲ میلادی نوشته شده است. موراساکی شیکیبو یک نام توصیفی ناشناخته است، اما در واقع نام او ممکن است فوجیوارا نو کائوریکیو باشد، که در سال ۱۰۰۷ در دفتر خاطرات دربار به عنوان یک بانوی درباری امپراتوری نام برده شد.
موراساکی شیکیبو | |
---|---|
نام اصلی | احتمالاً فوجیوارا نو کائوریکیو |
زاده | ۹۷۳ (میلادی) کیوتو، امپراتوری ژاپن |
درگذشته | احتمالاً ۱۰۱۴ (میلادی) |
پیشه | مؤلف (پدیدآور)، شاعر و ندیمهٔ امپراتریس ژاپن |
زمینه کاری | نویسندگی |
ملیت | ژاپنی |
دوره | امپراتور ایچیجو |
کتابها | داستان گنجی |
دیوان اشعار | دفتر خاطرات موراساکی شیکیبو حاوی ۱۸ شعر مجموعه موراساکی شیکیبو صد نفر، هر کدام یک شعر شعر شماره ۵۷ شویی واکاشو دارای ۵۱ شعر در مجموعه شعرهای امپراتوری چوکوسن واکاشو |
همسر(ها) | فوجیوارا نو نوبوتاکا |
فرزند(ان) | یک دختر به نام داینی نو سانمی |
پدر و مادر | فوجیوارا نو تامهتوکی (پدر) |
بهطور سنتی در دوره هیآن به زنان زبان چینی کلاسیک که زبان نوشتاری دولت بود، آموزش داده نمیشد اما پدر موراساکی، دانشمند در زمینه مطالعات مربوط به چین بود و تحت تأثیر محیط خانواده و سرپرستی پدرش، او استعدادی زودرس برای یادگیری کلاسیک چینی از خود نشان داد. او در اواخر دهه بیست سالگی ازدواج کرد و یک دختر به دنیا آورد. احتمالاً در زمان ازدواج یا اندکی پس از بیوه شدن، در حدود سال ۱۰۰۵، توسط پدر امپراتریس و سیاستمدار قدرتمند دوره، فوجیوارا نو میچیناگا، به دربار امپراتوری دعوت شد تا به عنوان یک ندیمه در خدمت همسر امپراتور امپراتریس شوشی باشد. در طول خدمتش به نوشتن صحنههایی از زندگی درباری ادامه داد، پس از پنج یا شش سال، بازنشسته شد و دربار را ترک کرد و به منطقهای نزدیک دریاچه بیوا رفت. پژوهشگران در مورد سال مرگ او اختلاف نظر دارند، اگرچه اکثر آنها در مورد سال ۱۰۱۴ اتفاق نظر دارند.
داستان گنجی، دفتر خاطرات موراساکی شیکیبو و مجموعه موراساکی شیکیبو آثار او را تشکیل میدهند. داستان گنجی ظرف یک دهه پس از اتمام آن در سراسر استانهای ژاپن توزیع شد و در طی یک قرن به عنوان یک اثر کلاسیک از ادبیات ژاپن شناخته شد و به موضوع نقدهای گوناگون تبدیل شد. این کتاب بین سالهای ۱۹۲۵ تا ۱۹۳۳، به زبان انگلیسی منتشر شد. پژوهشگران اهمیت کار او را نشان دادن جامعهٔ درباری هیآن در اوج خود میدانند. از قرن سیزدهم میلادی، آثار او توسط هنرمندان ژاپنی و استادان مشهور اوکییوئه به تصویر کشیده شده است.