مهر استوانهای
From Wikipedia, the free encyclopedia
مُهرهای استوانهای مهرهایی به شکل استوانه با نقوشی حکاکی شده بودهاست که در دوران باستان برای نقش کردن تصویر بر روی یک سطح دو بعدی مورد استفاده قرار می گرفته و عموماً از جنس گل رس بودهاند. پیدایش این مهرها به ۳۵۰۰ سال پیش از میلاد در خاور نزدیک باز می گردد. این مهرها در محلهای هم عصر شوش در جنوب غربی ایران و در نزدیکی سایت باستانشناسی اوروک[یادداشت 1] یافت شدهاند.
امروزه مهرهای استوانهای در کارهای هنری به کار میروند. این مهرها برای نقش کردن تصاویری به هم پیوسته بر روی شن در بیابانها و سواحل شنی به شکلی نو مورد استفاده قرار میگیرند.[1]