![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/4f/Manusmriti.jpg/640px-Manusmriti.jpg&w=640&q=50)
منوسمرتی
From Wikipedia, the free encyclopedia
مَنوسْمْرتی (سانسکریت: मनुस्मृति) یکی از متون دینی هندوئیسم جزئی از سمرتیها (قانوننامهها) است. مهمترین سمرتیها عبارتاند از مَنوسْمرتی یا همان قانون مَنو، یَجْنَه والْکیَه سْمْرتی و نارده سْمْرتی. از این میان منوسمرتی شهرت بیشتری دارد.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/4f/Manusmriti.jpg/640px-Manusmriti.jpg)
مَنوسْمْرتی اثری مهم و مؤثر در سنت هندویی است که آن را بهمانْوَهدرمهشاسْتْره، یعنی وظیفهشناسی منو نیز میشناسند. منوسمرتی در بردارنده قواعد و احکام عملی سنتی هندویی است.
تاریخ تدوین آن به احتمال به سدههای یکم یا دوم پیش از میلاد میرسد. این کتاب همه درمه هندویی را به صورت احکام شایست و ناشایست، پاداش و کیفر کردارها و خاصیت اعمال گوناگون در خود گرد آوردهاست. مطالب آن شامل آداب و رسوم، قواعد اجرای آیینهای نیایشی، و اصول اخلاقی میشود و همه دورههای زندگی هندو آشْرمهها، از دوره دانشآموزی تا دوره خانهمندی، گوشهنشینی و دوره ترک دنیا را شامل میشود و برای هر یک دستور العملها و قواعد خاص خود را شرح میدهد.
همه این قواعد در ضمن یک طرح کیهانشناختی ویژهای بیان میشود. مَنو در این کتاب همانا نخستین انسان و نیای بشریت است که در چارچوب برنامه برهمن وحی دریافت میکند. او در عین حال، همان کسی است که سْمْرتی، یعنی «سنّت به یاد آمده» را ترویج و ابلاغ میکند.
در منوسمرتی چند نکته، بسیار مورد توجه است؛ یکی جایگاه ویژه برهمنان است، که گاه رنگ و بویی تند و افراطی میگیرد. دیگری اهمیت دادن به نظام طبقاتی و آداب آنان است. و سوم استفاده از شیوههای تشویق و ترغیب، شبیه به وعد و وعیدهای بسیار بزرگ برای اعمال به ظاهر کوچک، است که در سراسر این کتاب دیده میشود.