معماری در ناسیونال سوسیالیسم
From Wikipedia, the free encyclopedia
معماری در ناسیونال سوسیالیسم پروژههای ساختمانی و شهرسازی در دوره ناسیونال سوسیالیسم به عنوان یک شیوه طراحی آلمانی محبوب در زمان نئوکلاسیسیم بوده است.
آدولف هیتلر امپراطوری روم را تحسین میکرد و معتقد بود برخی آلمانیهای باستان در طول زمان، به بخشی از اساس آن بدل شده بودند و بر آن اثر گذاشته بودند. او رومیان را یک امپراطوری اولیه آریایی میدانست و معماری آنان را به شیوهای بدیع که هم از نئوکلاسیسیم و هم از آرت دکو الهام گرفته بود شبیه سازی میکرد. او همچنین دستور ساخته شدن یک طاق نصرت به عاریت گرفته شده از یونانیان را داد، کسانی که بنا بر ایدئولوژی ناسیونال سوسیالیستی بذر آریایی در وجود شان پاشیده شده بود. او همزمان به دلیل تحسین فرهنگهای کلاسیک مدیترانه باستان، نمیتوانست چنان که موسولینی با روم باستان کرده بود، آلمان باستان را ایزوله کرده و سیاسی کند. نتیجتاً مجبور بود سمبلهای سیاسی را به آلمان وارد کند و حضور شان را بر اساس یک اصل و نسب نژادی ساختگی توجیه کند، این افسانه که یونانیان باستان از نیاکان آلمانیها بوده و به همان مردم آریایی پیوند دارند.[1]